My brother Min Yoongi🖤👌

Մաս 7🗯💥

Pov Mira
*Բանթանի մոտ*
Չոնգուկը վազեց նրանց հետևից,բայց այնտեղ ոչ ոք չկար։Վազեց մյուս կողմ էլի մարդ չկար...
Եկավ տուն ու սկսեցին հարցերը.
Ջուն/Ուր է նա?
Չոն/ես չգտա...
Ջին/Յունգին մեր գլուխները կկտրի!?!
Չիմին/պետք է ասել նրան ...
Բոլորը միասին գնացին 2-րդ հսրկ ու մտան Յունգիի սենյակը։
Յուն/ինչ եք ուզում?
Չոն/Դե այնտեղ.....
Յուն/?
Ջուն/Միրային են գողացել😔.....
Յուն/ինչ?ոնց?երբ?դուք երեխա չեք կարում պահեք?
Ջոյն/կարևորը հիմա դա չէ,այլ այն թե ով ու ինչու է գողացել Միրային։
Յուն/Չի երևում որ երկպագուներն են??
Չոն/Նրանք Միրային կսպանեն!!!
Յուն/Ստուգեք նա հեռախոսը վերցրել է?
Ջուն/հիմա
Ջինը վազեց սենյակ,բայց այնտեղ հեռախոս չկար։
*Միրայի մոտ*
Մենք եկանք ինչ-որ նկուղ։
Pov avtor

Միրա/Ով ես դու ,և ինչ եմ անում այստեղ?!?!,-դու գոնե գիտես ով է իմ եղբայրը?!
***/նրա պատճառով ես այստեղ😏
Միրա/Նա քեզ կսպանի,եթե իմ գլխից մի մազ պակասի։))
***/Նա քեզ չի գտնի))
Միրա/Դու վստահ ես?
Լսվեց ապտակի ձայն։
***/Ձայնդ կտրիր!!
Միրա/Ես մի բան չեմ հասկանում...
ինչ եմ արել ես??
Այդտեղ է մտնում մի աղջիկ։
***/Դու իմ օպպային ես վերցնում ինձնից։
Միրա/Օհ,բարև երկպագու։)
***/Ձայնդ!
Միրա/հլը երկար պիտի մնամ էստեղ?
***/Մինչև շունչդ փչես😒
Միրա/Գոնե ջուր տվեք
***/Խմ...լավ)
Միրա/Ես մտածում էի,որ քո մեջ սկի խիղճ չկա։
***/Վերցրա։
 
Pov Mira

Ես խմեցի ու սկսեցի մտածել ու քնեցի։Արթնացա նույն տեղում։
Միրա/Ոչինչ չի փոխվել։
Այդպես նստեցի 6-7ժ։
Միրա/Ուտել եմ ուզում,Ջինուշկա կերակրի ի՜նձ
Մի խոսքով,ես չգիտեմ,թե սա ինչ գողություն է,բայց որ սա նրա մոտ վատ է ստացվում,էդ հաստատ։
Ձանձրալի է...չեն ծեծում ինձ։
Այս ինչ հյուրընկալություն է։
Միրա/Էյ,քսված կախարդ,բաց թող ինձ,ես ուտել եմ ուզում։
Դուռը կոտրվելով բացվեց ։
***/Ինչպես անվանեցիր ինձ?😤
Միրա/օհ,բարև։ինչպես են գործերը?
Հանկարծակի ինձ ապտակեց,հետո նորից,ոտքով փորիս ու դեմքիս։
Ուշագնաց եղա ...քնեցի մոտ 2 օր։

*Տղաների մոտ*

Ջին/Կարող է արդեն նրան սպանել են?
Ջուն/ինչու չես կարողանում իմանալ նրա տեղը?
Յուն/Նա անջատել է գեոլոկացիան։Նա միշտ այդպես է անում,պատճառաբանելով.«Իսկ եթե ջղայն ձաձաները իմանան իմ տեղը ու վերցնեն իմ շոկոլադները?»։
Հոսոկ/Անիծված շոկոլադներ։

*Միրայի մոտ*

Ես արթնացա վերջիվերջո,վերցրի հեռախոսս,միացրի գեոլոկացիան,ու գրեցի առաջին պատահած մարդուն,որը Թեն էր։«Փրկեք ինձ,գեոլոկացիան միացած է։»Ուղարկեցի ու հենց նույն վայրկյանին եկան տղամարդ ու կին,սկսեցին իմձ ծեծել։Ես ընկնում եմ,և տեսնում արյուն...նորից ուշագնաց եղա։Երազի մեջ լսեցի ձայներ,շտապօգնության,կոմա...
Ամենօր ինձ մոտ'հիվանդանոց այցելում էին տղաները,անցավ մի շաբաթ ու իմ մասին մոռացան։Եվ ահա 3 ամիս անց,վաղը պետք է ինձ անջատեին սարքավորումներից,բայց ես արթնացա ու զգացի մենակություն։Պալատ են մտնում բժիշկներ,հարցնում թե ինչպես են։Բայց ես ուժ չունեի,ինչ-որ բան ասելու։Մարդկանց,որոնց ես սպասում էի,որ ինձ կհանգստացնեն,կօգնեին...չկան։Ամենահարազատ մարդիկ իմ մասին չեն հիշում։Անծանոթ մարդիկ են իմ մասին հոգ տանում...ես պառկել էի ու լացում էի։Ամեն օր,ամեն գիշեր։Հաջորդ օրը իմ մոտ եկավ bts-ը։
Յուն/Միրա,բարև,ինչպես ես?
Միրա/....
Չիմին/Ոչինչ չի ցավում?
Միրա/.....
Ջին/Ուտել չես ուզում?
Միրա/...
Չոն/ինչու ես լռում?
Իմ երեսից թափվեց մի արցունք։
Միրա/Դուք մոռացել եք իմ մասին։
Յուն/Գանձս,ինչ ես ասում,մեր ճանապարհորդության մեջ էինք։Հենց ազատվեցինք,անմիջապես եկանք։

Շարունակելի....🧡

Կներեք սխալների համար💝

542 բառ