Die zonnebloem in de wei
Wat leek ze toch op mij
Zo opvallend maar toch alleen
Alsof ze uit toen pas uit het niets verscheenMooie gele bladeren
Die mij van binnen benaderden
Altijd haar blik naar de zon
Waarvan zij altijd weer de blik wonAltijd het positieve zien
Door het ontwijken van het duistere misschien
Het licht was haar doel
Dáárvan kreeg ze het beste gevoelIk voel me ook als haar
Waar het licht is, ik ben daar
Er is niets wat de duisternis me biedt
Daartoe gedraaid zie je mijn gele bladeren dan ook niet
![](https://img.wattpad.com/cover/331657913-288-k524237.jpg)
JE LEEST
de vogel en al haar (gevallen) veren
Thơ caZelfgeschreven gedichten over van alles in het leven <3