1. BÖLÜM

1.5K 45 10
                                    

Eylülden

Evet nihayet evden çıkabildik. Aylin,Ahsen ile Melis bir türlü hazırlanmadılar ya. Dördümüz iyi bir hukuk üniversitede okuyoruz burslu olarak. Starjelik için yarın ünlü iş adamları gelecekmiş. Aylin,Ahsen ile Melis sessiz yürüyorlar yanımda.

"Kızlar çıkışta iş yerine gidicem siz peki napıcaksınız?" dedim yürüyerek.

"Valla bende iş yerine gidicem malum çalışmak lazım"dedi Aylin sesinde yine çalışmak istemediği belli oluyor.  Melise dönüp

"Sen Melis napıcan"dedim ona bakarak.

"Bende iş yerine gidicem"dedi Melis bir şey demeyip yürüdük.

Aylinden

Kızlarla iş hakkında konuştuktan sonra okula doğru yürüdük.  Benim ve Ahsenin, Melisin ailesi şehir dışında. Maalesef Eylül ailesini kazada kaybetti.
Beraber bir evde yaşıyoruz.  Okula geldiğimizde
direk derse girdik. Hoca daha gelmemişti. Telefonumu çıkarıp sosyal medyada gezindim.

Melisten

Bugün okuldan sonra iş yerine gidicem. Garson olarak çalışıyorum. Anlaşılan hoca gelmicek. Yanımda oturan Ayline ,Ahsene ve Eylüle dönüp

"Kızlar hoca gelmicek kesin en iyisi biz bugün derse girmeyelim ne dersiniz?" dedim çünkü nedense bugün hiç derse girmek istemiyorum.

Eylül bana bakıp

"Aslında iyi olur bugün işe erken giderim siz napıcaksınız"dedi Eylül.

"Bende bugün alışverişe gider sonra ise giderim"dedi Aylin

"Bende biraz takılır sonra işe giderim herhalde"dedim

"Bende bugün Evde kalıcam" dedi Ahsen.

Ayağa kalkıp bizimle vedalaşıp yanımızdan ayrıldı.

Kafalarını sallayıp ayağa kalktılar. Eylül de bizimle vedalaşıp yanınızdan ayrıldı.

"Aylin sen gitmiyon mu?" dedim

"Gidiyorum önce bir alışverişe gidiyim sonra işe giderim hadi görüşürüz"dedi bana sarıldıktan sonra yanımdan ayrıldı.

Bende okuldan çıkıp otobüs durağına yürüdüm.
Otobüs durağına geldiğimde bankalardan birine oturdum. Geriye sadece beklemek vardı otobüsü.

Aradan on dakika geçtiğinde otobüs geldi. Hemen binip en arka koltuğa oturdum.

****

Nihayet otobüsten inmiştim. Şuan hep gittiğim mağazaya gidiyorum. Telefonuma gelen mesaja bakmak için cebimden alcaktım ki biriyle çarptım. Tam düşüyordum ki belimden tuttu.

Kafamı kaldırdığım da kirli sakallı buğday tenli gözleri kahverengi gördüm.

"Çok mu beğendiniz beni galiba" sırtarken

Kendime gelip geri çekildim.

"Saçmalamayın ben ve sizi beğenmek "dedim alayla.

"Tamam tamam yalan söylemene gerek yok anladım"alayla

"Amannn sizinle mı uğraşıcam Allah Allah bir kere tipim değilsiniz "dedim

Konuşmasına müsade etmeden ayrıldım oradan. Bütün salaklar beni bulur zaten.

Eylülden

Üniversiteden çıktığım gibi iş yerine gittim. Her zaman ki gibi garsonluk yapıyorum.

"Eylül gel buraya şu kahveyi cam kenarındaki adama götür."dedi patronumuz. Kafamı sallayıp kahveyi cam kenarındaki müşteriye götütüyorum. Tam kahveyi verecektim ki kahve elimden kayıp adamın üstüne döküldü.

Mafyaların AşkıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin