Ben bundan sonra nasıl toparlanacağım"diyerek çöktüğüm köşede titreye titreye saatlece ağlıyorum.
Sen hala o vijdanla uyuyorsun?
Sabh olmuştu okula gittim okula gittiğimde zeynep ve mahir el ele tutuşmuşlar sınıfta hiçbirşey diyemedim çünkü herşey bitmişti...
Koşar adimlarla okuldan çikip eve gittim yatağima uzantim... saatlerce ağladim. Kendimi tutmayip mahiri aradim ve açti
_senden vazgeçebilirim,seni silebilirim,inan hiç olmamışsın gibi bile davranabilirim ama ben bunu yapmak yerine ben seni istiyorum her şeye rağmen beni birakma
GİTME...
beni dinleyip uyu deyip kapatti yüzüme bende şarkı açip gözlerimi kapattim.
_kulaklığı takıyorsun bambaşka bi dünyaya geçiyorsun.olmuş olayları,olması mümkünken olmayanları,olacakmış gibi olanları,olması gerkenleri,olmaması gerekenleri,olmasını istediğin şeyleri,ileriye dönük hayallerini düşünüyorsun.olsaydı nasıl oluduları,iyikide olmamışlarla,keşke olsaydıları harmanlıyorsun.göz kapaklarin ağırlaşıyor,kendin oluşturduğun dünyada karakterleri kendin yazıp çiziyorsun.bazen kanatlarını takıyorsun bazen kalkanlarıni kuşanıyorsun.bir şekilde bir hayal kuruyor ve kendi dünyanda müziğin ritmine kapılıp kendini bırakıyorsun.ama ben artık kaç rüyadir kanatlarımı taksamda uçamıyorum,kalkanlarımı kuşansam da savaşamıyorum. Müzik dinlediğimde ağlayarak hep bunları düşündum ne acıydı benim için
_bu aralar ihtoiyacım olan tek şey derin bir uykuya dalıp sonsuza kadar uyanmamak.çünkü çok yoruldum,kafamin içindekiler sürekli kalbimi parçalıyor,içime attıklarım ruhumu çürüttü herkezden bir süre uzaklaştim...
