Bir insan ne kadar yalnız kalabilir ki en fazla ne kadar dayanabilir kafayı yemezmi . benim yalnızlığımda 3 yaşında başladı babam gitti ölmedi ama benden gitti o adam yok olmuştu resmen sevmiyordu artık beni kücuktum daha belki hatirlamam ama babam yoktu biliyorum dedeme baba diyordum elalemi goruyordum cocuk iste , hayat bazen cok zor gelir, dert gormeden dertliyiz deriz oysaki aç olan yaşam mucadelesi veren insanlar bizim kadar isyan etmiyorlardir abartmak bazi seyleri bizim hosumuza gidiyor ,yalnızlıktan bahsediyordum ,sarsıldım yalnız degiliz , yalnizlik sevgilisizlik degildir ,yoksuluktur. Ama unutmayin Allah c.c. yukarida hep yanimizda . şu satıtlarda anlatmak istedigim o kadar sey varki hayatımı anlatmak istiyorum belki sayfalar yetmez aslında o kadar büyük degilim 15 yaşındayım ne kadar hayat denirki daha bu yaşta olgun hisediyordum kendimi nerede nasıl davranmam gerek bilmeliydim insanlar yaşa bakmaz akıl dengine bakarlar neyse sıktım bu konulardan . hepinizin bi aşkı olmuştur illa. Aslında en cok onu sevdik dimi sevgi be diye bilmeden sevdik aşk nedirki sadece bir duygu bizim bütün duygularımın alt üst eden bi duygu özelikleri coktur vazgeçememk bırakamamak bağlanmak gibi , bence arkadaslar aşık olmayın cikolata yiyin hep yiyin bol yiyin