Uciekając przed sobą

Prolog

-Wyprowadzam się!- wykrzyknęłam
Pobiegłam pędem po schodach do mojego pokoju. Podeszłam do białej szafy na ubrania i ją otworzyłam, zaczęłam wyrzucać wszystkie ubrania na pościelone, czarne łóżko.
Gdy opróżniłam już całą szafę podeszłam do kąta gdzie od dłuższego czasu stała tam duża,granatowa walizka. Łzy zaczęły spływać mi po policzkach gdy pakowałam swoje ubrania, jak ja mogłam być taka ślepa?  Po rozmowie z rodzicami byłam wstrząśnięta do szpiku kości.
Czemu mi nie powiedzieli? Czemu ja uwierzyłam, że moja najlepsza siostra  na świecie wyjechała na jakieś głupie studia?! Czemu mi nie powiedzieli, że ona zginęła?!! Przez lata wmawiali mi, że siostra się ze mną nie pożegnała bo nie chciała mnie budzić i niby wyjechała z samego rana. Zakazywali dzwonić bo gadali, że na uczelni dają jej niezły wycisk, nawet kiedyś zaryzykowałam i zlekceważyłam te głupie zakazy rodziców, dzwoniłan każdej nocy lecz wreszcie dałam sobie spokój myśląc i codziennie płacząc po nocach, że siostra o mnie zapomniała i znienawidziła za coś co zrobiłam, chodź nie wiedziałam czym mogłam zawinić. Z czasem mojego okresu dojrzewania znienawidziłam ją,
za to ,co ze mną zrobiła.
Nienawidzę całego świata, jak życie mogło mi ją odebrać? Jak przez ten czas mogłam ją nienawidzić?  teraz czuję do siebie wielkie zażenowanie i złość.
Ryczę jak małe dziecko, chwytam drżącymi rękami długie, czarne włosy i ciągne powodując ból. Co oni mi zrobili? Dopadają mnie ogromne mdłości. Czołgam się do toalety dołączonej do mojej sypialni.
Klękam i wypróżniam całą zawartość która znajduje się w moim żołądku, spuszczam wodę, podchodzę do zlewu, obmywam twarz zimną wodą i dreptam do łóżka.
Biorę z szafki nocnej telefon i chowam się pod kołdrę. Kupuje bilet na następny lot do Californii.
Już postanowiłam. Nie zniosę tu ani chwili dłużej, zacznę nowe lepsze życie zostawiając całą okropną przeszłość daleko za sobą ale przed tym muszę się pożegnać z siostrą jak należy bo inaczej sobie tego nie wybaczę, nawet nie wiem czy zdołam.
Nie wiem czy jestem gotowa. Wszystko jest pod znakiem zapytania.
Nie mam kompletnego pojęcia jak ja spojrzę rodzicom w twarz.