ჯონქუქის pov. მია უეცრად დამეყრდნო, ვკითხე კარგად იყო თუ არ მან ვერც კი დაამთავრა გაითიშა. უცებ ხელში ავიყვანე და სავადმყოფოში წავიყვანე. სახლში არავინ იყო ამიტომ ყველას დავურეკე და ყველანი მოვიდნენ. ეხლა კი ყველა ერთად ველოდებით. ლუკასი:დამშვიდდი ძმაო კარგად იქნებიან. მე:იმედია. ამ დროს გამოდის ექიმი. ექიმი:ბატონო ჯონქუქ. მე:რა ხდება? ექიმი:არჩევანი უნდა გააკეთოთ ბავში თუ დედა. მე:ორივე ორივე გადაარჩინეთ. ექიმი:კარგით ვეცდებით.
რამდენიმე საათის შემდეგ
როგორც იქნა გამოვიდა ექიმი. ექიმი: გილოცავთ ორივე გადავარჩინეთ. ამ დროს მე ძალიან ბედნიერი ვარ. ყველამ მომილოცა შემდეგ კი მიასთან შევედი სადაც ჩვენი პატარაც ბიჭი იყო.
მიას pov
თვალებს ვახელ და ვხედავ ჯონქუქს რომელსაც ხელში ჩვენი პატარა უჭირავს. მე:ქუქ. ჯონქუქი:ხომ კარგად ხარ საყვარელო? მე:კი კარგად ვარ. ჯონქუქი:ნახე რა ლამაზი ბიჭი გვყავს. მე:მომიყვანე რა. მომიყვანა და იმწუთასვე ჩავეხუტე. მე:რა დაარქვი? ჯონქუქი:შენ გელოდებოდი რომ ერთად დაგვერქვა. მე:მოდი მაშინ სუჰო დავარქვათ. ჯონქუქი:კარგი დავარქვათ.
აი ჩვენი სუჰოც:
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
ძალიან საყვარელია. გავიდა რამდენი დღეც და სახლში გამწერეს.
ოთხი წლის შემდეგ.
გავიდა ოთხი წელი რაც ჩემი ბიჭუნა დაიბა. ის ახლა ოთხი წლისაა. ყველა ბადნიერად ვცხოვრობთ. მაფიას ჩამოვშორდი რადგანაც არ მინდოდა ზედმეტი შარი. ყველას ყავს ცოლი და შვილები. ყველა ძალიან ბედნიერია.
