Gabriel Montero

Chapter 1

"Sorry Miss Samaniego, but your scholarship is now unavailable. Mr. Montero's Secretary came here this morning to tell the bad news, and I am so sorry to share this to you!" the university Dean.

Nakarating siya sa bahay ng hindi niya alam kung paano, Hindi pa lubos na maisip na wala na ang isa sa major supporter ng pag-aaral niya. Paano na lamang niya sasabihin sa lola niya ang nangyari.

Pagod na naupo siya sa maliit na silyang nasa hagdanan ng maliit nilang tahanan. Napahilamos na lamang siya sa iisipin kung saan kukuha ng pang matricula, hindi maiwasang tumulo ang malulusog na butyl ng mga luha sa mga mata niya ngunit agad na pinahid nang maramdamang palapit ang kanyang lola, kung maaari ay ayaw na niyang maging pabigat dito.

"Anong nagyari apo? Bakit tila pasan mo ang boung mundo sa ayos ng mukha mo?" Anang matanda na halata ang pag-aala sa tinig, may hawak pa itong walis tingting siguro ay nagwalis na naman ito sa likod bahay. Ang isiping matanda na ito at nahihirapan na rin ay mas nagpabigat ng nararamdaman niya, maang ang matanda ng bigla siyang yumakap dito saka pinunansan ang mga luhang nag unahang tumulo sa kanyang mga mata.

"anong nangyari apo? Totoo ba ang naibalita sa akin ni kusing?" si aling kusing ang janitor ng university na kaibigan ng kanyang lola. Mas humigpit ang pagkakayakap niya rito habang marahang humihikbi. Marahil ay alam na ng kanyang lola ang masamang balita. "haayan mo apo at magtatangap na ulit ako ng labahin nang hindi kana mamrob-lema ng pang matricula mo.

"At iyan po ang hindi ko hahayaang mangyari, lola labis labis na po ang mga naitulong ninyo! Nahihirapan lang po ako ngayon kasi po naka depende po ako doon eh, pero may nakita naman na po akong trabaho na malapit lang po dito nakausap ko na rin ang manager at sabing mag sisimula kung kailan ako bakante." Pagpapagaan niya ng loob rito.

Nang gabi ring iyon ay naghanap siya ang maaplayang trabaho online nang kahit papaano ay maka dagdag manlang sa sahod niya sa isang 7/11. Sad to say na walang magandang trabaho sa online kung saan kikita ka without sending them money, may iba nang nasa mahigit dalawandaang peso pa ang ibabayad para umano maging kasapi nila, eh sa katulad nga niyang walang wala ay hindi rin siya makapag join.

Gumising nang nakangiti ang dalaga dala ng mabuting balitang narinig mula sa kaibigan na pupunta raw ang may ari ng MGMC na si Gabriel Montero isang kilalang Bussiness man sa loob at labas bansa, isa rin ang lalaki sa tinaguriang most powerful bachelor sa larangan ng industriya.

Itim na sando na pinatungan ng demin jacket na pinarisan ng white jeans at white sneakers. "Oh hija, saan ba ang punta mo at gayak na gayak ka?" tanong ng kanyang lola nang Makita siya nitong palabas ng kanilang tarangkahan. "May lalakarin lang po akong importante 'La" aniya saka nagmano rito at pumara ng tricycle papunta sa paaralan.

Hindi matao ngayon sa campus dahil sa may mga activities na bilang lang rin naman ang mga kasali, ang mga mag-aaral ay pumupunta lamang sa school para sa attendance na kung ikaw ay mag aabsent ay fifty pesos ang absent mo per attendance. Dumeritso siya sa IMC building kung saan nagaganap ang maliitang pagpupulong, hindi naman siya nahirapang makapasok dahil sumasideline rin siya sa school ibrary kaya naman kilala na siya ng mga naroon.

"I am sorry to say na may isang nawalan ng scholarship mula sa amin sa school na ito, ginagaawan ko naman ng paraan dahil alam kong mahirap at nakakabawas rin ng alalahanin ang pagkakaroon ng scholarship, I have this friend who offer scholarship I can refer him this school."

"wag na, I don't even need your schoolrship, you users!" lakas loob niyang sabi na aalam niyang ikinagulat ng marami.

"excuse me, what did you just say?" Anang baritinong tinig. Hindi niya masyadong maaninang ang lalaki pagkat nasa pinka dulo siya ng bleachers naupo.