Düşman Yasası

Üniversite

Gözlerimi zar zor açarken gözlerime vuran güneş ışığı ile sabah olduğunu anlamıştım. Bugün üniversite'nin ilk günüydü kalkıp bir kaç biseyler atıştırıp giyinmeye başladım.
Üstüme kırmızı bir sweat giyip altıma da çok sevdiğim ekose desenli pantalonumu giymiştim artık bana küçük geliyor olsa da seviyordum giymeyi. Saçlarımı da düzlestirip yola koyuldum.

12 yaşında iken bu mahalleden ayrılmış başka bi şehire taşınmıştık babam iş için yurt dışına gitmişdi senede bir gelir bizimle bir kaç gün geçirir geri dönerdi ama son zamanlarda annemle aralarında bir sorun vardı sürekli tartışıyorlardı..
Liseyi bitirdikten sonra buraya geri dönmeyi çok istiyordum zor da olsa annemi ikna edip buraya geri taşındık.

4 senedir Vefa'yı Ali'yi ve diğerlerini göremiyordum o kadar çok özlemiştim ki ama geleli bir kaç gün olduğu için ev yerlestirirken vaktimiz olmadı görüşmeye şimdi bisikletlerimizi alıp okula gitmek için yola koyulduk yolda bol bol sohbet ettik ben gittikten sonra mahallemizi satın almak isteyen biri çıkmış mahalledeki evleri yıkıp yerlerine villa yapacaklarmıs o mahalle bizim herseyimizdi buna izin veremezdik.

Okula vardığımızda bana sınıfımı gösterdiler taşınma işleri olduğu için okula bir ay geç gelmiştim ilk ders bitiminden sonra bana okulu gezdirmesi için Cemre Yılmaz adında bir kızı görevlendirdiler.
Sarı saçları vardı güneş gibi parlak çok güzel bir kızdı beni okulun hocaları ile tanıştırdı görevliler ile tanıştırdıkdan sonra okulu gezdirmeye başladı koridoru gezdirdigimiz sırada yanımıza biri geldi Cemreye bakarak "Acil konuşmamız gerek" dedi.
Cemre bana bakarak "Bu da az önce tanıştığın Kenan Bey'in yani okulun sahibinin oğlu Berk Yağızoğlu aynı zamanda erkek arkadaşım Berk bu da Ali'lerin arkadaşı zeyno" dedi .
Berk elini uzatarak "memnun oldum" dedi uzattığı eli tutup "ben de memnun oldum" dedim.
Cemre "Ya berk okulu gezdirmem lazım gelemem başka kim gezdirecek kızı sonra konuşuruz." O sırada Berk yanımızdan geçen uzun boylu elleri cebinde gezen kara kaşlı kara gözlü bir çocuğun kollarından tutup yanımıza getirdi "Seni Allah gönderdi koçum ya Cemre yerine kıza okulu sen gezdir Cemre'nin işi var" Bunun üzerine araya girip "Ben kendim gezebilirim kimsenin gezdirmesine ihtiyacım yok tartışmayın" dedim.
Ardından Önder Hoca gelip "Çocuklar ne yapıyorsunuz burda bir sorun mu var?" Dedi Berk ise yanımıza gelen çocuğu gösterip "sorun yok hocam Çağrı yeni gelen arkadaşımıza okulu gezdiricekmis de " Önder Hoca ona baktı ellerini onun omzuna koyup "Aferin oğlum birazdan ders başlayacak gezdir hadi" dedi.

Tek tek her yeri gezmeye baslamıştık okulun her yerini bana anlatıyor bazı kişileri tanıştırıyordu ama bir kez olsun dönüp bana bakmamıştı sohbet etme girişiminde bulunmamıştı kantine geldiğimizde yanımıza sarışın geniş omuzlari olan birisi Çağrı'ya yaklaşıp "Günaydın bro kolay gelsin iş sana kalmış" diye güldü komik olan ne vardı? Gezdirmesi mi? Ne salak tipler vardı burda böyle dayanamayıp konuştum "Komik bir şey göremedim ben" demem ile çocuk elini uzatıp "Kusura bakma Çağrı ile uğraşıyordum sadece o yüzden güldüm Ege ben Ege Şimşek Çağrı'nın yakın arkadaşı ee bro bizi tanıştırmayacak mısın yeni arkadaşımız ile? dedi Çağrı sıkılarak beni gösterip "Arkadaşımız yeni geldi Ege tanistirayim tabi adııı şey.." sonra bana dönerek "kusura bakma adını duyamamıştım o an adın neydi?"

Şaka gibiydi adım iki kez geçmesine rağmen adımı duymamış duymaya tenezzül etmemiş ya da? Ne kibirli birisi insanların kendisini yüksek görüp diğerlerini küçük görmelerinden nefret ediyordum.

"Zeyno Sarı ben bidaha unutursan söylemem aklında tut balık hafızalı mısın sen Çağrı? Neyse tanıştığıma memnun oldum Ege "

Ders saati gelmişti hepimiz derse geçmiştik ders bitimlerinde kantinde Ali'lerle hasret gideriyorduk . Biz konuşurken biri masalardakilere broşür dağıtıyordu sonra bize gelip bize de verdi broşürü alıp inceledim akşam konser olacakmış gençleri eğlendirmek için köfn konseri çok sevdiğim bi müzik grubu normalde kalabalık ortamları sevmem ama Ali'ler çok ısrar ettiği için gidicekdik konsere.

Saatler sonra hazırlanmaya başladım kıyafet seçmek için dolabı açtığımda hicbir kıyafetimin dolapta olmadığını gördüm deliye döndüm "Annneeğg ne yaptın kıyafetlerime ne yapacağım şimdi ben?" Diye bağırdım Annem odaya gelip "Ay ne cırlıyorsun zeyno ne var ne olmuş?" Dedikden sonra daha çok sinirlendim "Anne delirtme beni kıyafetlerim nerede konsere gidicem dedim ya sana hepsini yıkamanın zamanı mıydı şimdi hem kirli değillerdi bile ne giyeceğim şimdi ben?" Annem gülümsedi yatağın altından bir paket çıkardı ve yatağın üzerine koydu "Yıkamadım attım kızım konserde onlardan birini giyemezdinn aayy okulu araştırdık Derya teyzenle çok iyi bi okulmus ben kızımı o kıyafetler ile oraya gönderir miyim hiç boşuna ağzını yorma geç kalıcaksın hadi giyin hazırlan" Annemle tartışılmayacağını biliyordum zaten geç kalacaktım bu yüzden üsteleyemedim annemin yatağın üstüne koyduğu paketi açıp baktım kırmızı renkte bir elbise ne yalan söyliyeyim annem zevkli kadın çok güzeldi ama bunu giymeye çok utanıyordum nedenini bilmiyordum hiç bilmediğim bir ortamda bunu giymek rahatsız hissettiriyordu beni..
Giyinip çıktım Ali'lerin arabası ile okula geldik çok kalabalıktı yavaş yavaş önlere doğru ilerledik ve konser başladı Köfn sahneye geldi o sırada hızla birileri Zeyno'nun yanından geçmeye başladı yanlışlıkla Zeyno'yu itikleyip düşürdüler arkadan öne doğru geçmeye çalışan Çağrı Zeyno'yu yerde görünce telaslanıp yerden kalkmasına yardım etti konser o kadar kalabalikdi ki insanlar dans ederken Zeyno Ve Çağrı ayrılacak yer bulamadı birbirilerine yapışmışlardı resmen.

Zeyno Çağrı'nın elinin beline nasıl dokunduğunu hissedince heyecanlandı yabancı bir erkeğin dokunuşu onu her zaman iğrendirirken şuan heyecanlandırmıştı.. o an şarkının en sevdiği yeri gelmişti..

Her anın aklımda her kıvrımın
Sanmasınlar asla seni benden ayrı
Savrulur savrulur saçlarında hayatım
Seni sorsunlar benden bi tek ben anlarım

Zeyno "Pardon burası çok kalabalık herkes yanımdan iterek geçiyor o yüzden düştüm" diyerek geri çekildi.
Çağrı'da bunun sorun olmadığını belirtti. Zeyno Çağrı'dan uzaklaştı ve bi an düşündü onun gözünde aptal gibi görünmüş olduğunu düşündü ve kendisini kaldırdığı için içten içe ona kızdı "Gerisini ben hallederim sağol " dedi. Çağrı Zeyno'yu inceledi gözlerine yüzüne elbisesine baktı ve gülümseyerek "Sorun yok" dedi ve bi an duraksadı sanki Zeyno'nun ne yapacağını ne tepki vereceğini bekliyormus gibi Zeyno'da yine adını unuttuğunu sandı sinirleniyordu bu kadar umursanmadığı için ama o an Çağrı devam etti "Zeynep.." dedi "Görüşürüz iyi eğlenceler.."

Zeyno çok şaşırmıştı duygularına anlam veremiyordu afallamıştı sanki içmiş gibi ayakta duramaz oldu bir an ona hic kimse zeynep dememişti şuana kadar ismi aslında zeynep'di ama babası zeyno olsun istemişti bu yüzden kimliğe Zeyno yazdırmışlardı kendisine Zeynep denilmesini o kadar çok istiyordu ki ama herkes zeyno diyordu babası istediği için babasının gözüne girmek için zeyno ismini çok seviyormuş gibi davranıyordu ama aslında zeynep denilmesini isterdi en çok bunu arkadaşlarına anlatmıştı buna rağmen bir kez olsun Zeynep dememislerdi ilk kez o ilk kez Çağrı ona Zeynep dedi neden? Neden Zeyno değil de Zeynep demişti ki düşünceleri beynini kemirirken etrafında kopan çığlıkları yeni duymuştu herkes sahnenin etrafına toplanmıştı o sırada Ali'ler gelip "Zeyno gitmemiz lazım birisi kendisini çatıdan atmıs burası karıştı hadi gidelim"

Herkes lise ZeyÇağ'ı yazarken ben Üniveriste ZeyÇağ'ı yazayım dedim degistirdim birbirlerine düşman olup sonra da birbirine aşık olacaklar💘
Çağrı ve Zeyno'nun konserdeki looku baştaki medyada mevcut insallah begenirsiniz 😽
Yorum yaparsanız çok sevinirim.