Arkamdan birinin geldiğini hissediyordum. Korktuğumu belli etmeye çalışarak hızlı hızlı yürümeye devam ettim..
İçimi büyük bir ürperti kapladı...Sonuç olarak bana yetişti.
𝐵𝑎𝑠̧𝑙𝑎𝑛𝑔ı𝑐̧ 𝑇𝑎𝑟𝑖ℎ𝑖;04.01.2023
Yolumuz uzundu ve ikimizin de ağzını bıçak açmıyordu. Sudan çıkmış balık gibi durmaya devam ederken onun bana arada baktığını anlayabiliyordum -ki bunu beni hiç rahatsız etmemişti-
O, bana bakmayı bırakıp yola odaklanınca çantamda bir şey arıyor gibi yapıp yüzüne baktım. Gerçekten yakışıklıydı. Ve yardıma ihtiyacım olduğunu görüp el uzatması da hoşuma gitmişti. Koruyucu ve sahiplenici birine benziyordu.---şahsen ben her ne kadar sessiz ve minyon görünsem de konu sevdiklerim olursa kıskanç, sahiplenici ve hırçın birine dönüşebiliyorum----
Bİ DAKİKA!!!
O,Ona baktığımı deyim yeriyse süzdüğümü fark mı etti ??
Kalbim hızlanıyordu.. Bana döndü ve ona baktığıma emin olmuş gibi nazikçe ama insanın utanmasına sebep olacak şekilde gülümsedi. Ben ise kısa bir nefes alıp biraz olsun rahatlamaya çalışarak tebessüm ettim. Konuşmaya başladı:
-Evin nerede
Bu soru ister istemez beni huzursuz etti. İçimde bir sen hemen bu durumdan kurtulmam gerektiğini söylüyordu
R: Burada insem iyi olacak durağa da az kaldı zaten, teşekkür ederim
Kızmış görünüyor..-Kız o değil de adam babamın burnundan düşmüş sümük gibi aynısı valla-
-Hava iyice karardı. Bu saatte dolmuş sizin için tehlikeli olur. İzin verin, sizi evinize bırakayım.
Her ne kadar iyi niyetli görünsede insan tanımadığı birinin arabasında rahatsız oluyor. Bi' yandan dolmuşun ben de güvenli olmayacağını düşünüyorum hele ki bu karanlıkta aklıma Özgecan Aslan geliyor. Ama bu spagetti ile gitm-
Adamın gözlerindeki sinire bak!! Hayırdır koçum! Yakışıklı yakışıksız spagetti!!
-Durağı geçtik(ona söylediklerimi farketmiş gibi bana bakarken ses tonunu hafif yükselterek) Nereye gideceğiz ?
R:P-pardon, düşünüyordum. Yenimahalle'ye
Bak şuraya yazıyorum 'BU ADAM İKİZLER BURCU!!'...Tövbe. Meymenetsiz....
Yola devam ederken arabaya bindiğimden beri koltukta, beni rahatsız eden bir şey vardı. Biraz hareket edince kitabın üzerine oturduğumu fark ettim-kitaba oturmayan da ne bileyim(!)- Kitabımı elime aldığımda ona baktım. O da fark etmiş olacak ki gülümseyerek konuşmaya başladı:
- Viladimir Bartol-Alamut
Ay çen çaka yapıyusun çen!! Ben zaten kitabın kapağına bakınca seni görüyordum.
Yolumuz uzundu.. Gizemli birine benziyordu. Onu insan gibi tanımak isterdim. Ay! birde genç olmasına rağmen kirli sakalları ile çok yakışıklı.. onunla iki fotoğraf çekinsem okuldaki bütün erkek peşinde koşan kızlara hava atardım.___ MALMISIN REYYAN!! Allah'ım n'oluyor bugün ba- Düşüncelerimi, onun sesi bölmüştü:
Elime baktım kanı durmuştu ama arabaya çok kan damlamıştı.
R: Ay, çok özür dilerim. Elimi tamamen unutmuşum. Arabaya baya kan damlamış. Bir dakika çantamda ıslak mendil olac-
-Sorun yok ama bu kadar kanaması hiç normal değil. Bak tanıdığım iyi bir doktor var. İstersen hemen arayabilirim. Elini göstermek ister misin?
R: Hayır, teşekkür ederim. Annemler merak etmiştir. Zaten şarjım da bitmiş.
-Benden arayabilirsin
Telefonunu uzattığında hiç bir şey demeden annemi aradım ama annem büyük ihtimalle meraktan ölmüş olacak ki telefonu açmadı. Telefonu kapatıp geri ona uzattım
R: Açmadı
-Peki. Hangi sokak?
R: Ben burada ineyim. Zaten az kaldı, teşekkür ederim.(biraz daha ilerledikten sonra arabayı sağa çekti)
-Görüşmek üzere
Tam iniyordum ki ' 1 saniye' dedi. Bana bir kart uzatıp:
-Bu benim kartım. Ne zaman ihtiyacın olursa arayabilirsin, üniversite ve meslek seçimde de yardımcı olabilirim.
Şu anda tek düşündüğüm annem olduğu için uzattığı kartı hızlıca alıp arabadan indim. Hızlı adımlarla yürümeye başladım. Bir ara arkamı dönüp baktığımda hala orada duruyordu. Büyük ihtimalle benim defolup gitmemi bekliyor üzümlü kekim. Tekrar hızlı ve bi' o kadar yorucu adımlarımla yürümeye başladım
.....
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
