P37

83 1 0
                                    

sofiyya pun masuk ke dalam pejabat.. Sofiyya pun sambung buat kerjanya.. waktu itu handphone sofiyya pun berbunyi.. Sofiyya pun melihat siapa yang call.. "Jaafar"kata sofiyya seorang diri.. sofiyya pun menjawab panggilan itu.. "assalamualaikum"sofiyya memberi salam... "waalaikumusalam"Jaafar pun menjawab salam.. "kenapa call"tanya Sofiyya.. "awak kat mana"tanya Jaafar.. "dekat office"jawab sofiyya.. "dah lunch"tanya Jaafar.. "dah"jawab sofiyya.. "lunch dengan siapa"tanya jaafar.. sofiyya pun terdiam.. "aduhh, kalau aku cakap lunch dengan Arfan dan auntie Fira pasti Jaafar marah"kata sofiyya dalam hati.. "fiyya sayang, awak lunch dengan siapa"tanya Jaafar sekali lagi.. "lunch kawan"jawab sofiyya.. "lelaki ke perempuan"tanya jaafar... "perempuan"jawab sofiyya.. Jaafar pun sedikit bengang dengan sofiyya yang sudah menipunya.. "mm, Jaafar saya ada banyak kerja nak buat nanti2 je kita sembang"kata sofiyya.. "okay, I love You"kata Jaafar.. Sofiyya pun tak membalasnya lalu menutup panggilan itu... Jaafar pun sedikit mengeluh.. "aku kena buat sesuatu supaya fiyya setuju kahwin dengan aku"kata jaafar seorang diri.. 

skip

Sofiyya pun sedang mengemas barang untuk balik.. Sofiyya pun keluar pejabat dan terus tekan butang lift.. waktu itu juga Arfan pun keluar.. Sofiyya pun hanya pandang teman lain.. "sampai bila yer awak nak dingin dengan saya, kita ni dah kerja satu office, awak cakap kita perlu profesional, tapi apa yang saya nampak awak yang tak profesional"kata arfan.. "mana ada saya dingin dengan encik arfan"kata sofiyya.. waktu itu pintu lift pun terbuka.. arfan dan sofiyya pun masuk ke dalam.. "iya ke profesional, saya tak nampak pun, awak selalu cuma mengelak dari saya, saya rindu kita yang dulu"kata Arfan..sofiyya pun hanya diam.. waktu itu lift pintu pun terbuka.. sofiyya pun keluar dari lift.. arfan pun mengejar sofiyya.. "sofiyya"panggil arfan.. waktu itu sofiyya pun tersalah step turun tangga dan membuatkan sofiyya yang hampir jatuh.. untung ada arfan yang sempat memegang sofiyya dari jatuh.. waktu itu mereka pun saling memandang satu sama lain.. "sofiyya"panggil seseorang.. sofiyya dan arfan pun menoleh.. mereka pun terkejut melihat jaafar yang berada disitu.. arfan pun melepaskan sofiyya.. "jaafar"panggil sofiyya.. jaafar pun sangat sakit hati.. "sebab ni lah yang awak tak nak kerja dekat syarikat saya, sebab awak tahu yang syarikat ni, syarikat arfan"kata jaafar.. "saya tak tahu pun ni syarikat arfan.. "maybe awal2, awak tak tahu tapi kenapa lepas awak tahu, awak tak berhenti je dari syarikat ni dan kerja dengan saya"tanya jaafar.. sofiyya pun hanya diam.. "jaafar"panggil arfan.. "kau jangan masuk campur urusan aku dengan tunang aku"kata jaafar.. waktu itu nadira pun melihat mereka bertiga.. nadira pun mendekati mereka bertiga.. "kenapa"tanya nadira.. "sayang"kata nadira.. nadira pun memegang tangan arfan.. sofiyya dan arfan pun terkejut dengan tindakkan nadira.. "awak ikut saya"kata jaafar.. "tapi kereta saya"tanya sofiyya.. "pandai2lah saya suruh orang ambilkan"kata jaafar.. "saya nak naik kereta saya sendiri"kata sofiyya.. sofiyya yang nak pergi ke keretanya pun ditarik oleh jaafar.. "jaafar sakit lah"marah sofiyya.. "naik sekarang"kata jaafar kepada sofiyya.. jaafar pun memaksa sofiyya naik keretanya.. arfan yang nak pergi dekat sofiyya dan Jaafar pun dihalang oleh nadira.. "nak pergi mana, biarlah dia dengan tunang dia, dah ada tunang sibuk nak gatal lelaki lain"kata nadira.. "apa kau cakap, dira, kau kan sahabat fiyya, dah kenapa kau nak buruk2kan dia pula"marah arfan.. "arfan, kalau lah betul saya dengan fiyya sahabat, dia takkan hancurkan hidup saya"kata nadira.. "apa yang fiyya dah hancurkan, aku tengok kau okey je kehidupan kau"kata arfan.. "dan satu lagi, dah kenapa kau tiba2 panggil aku sayang"kata arfan.. "saya nak tunjuk dekat fiyya yang awak dah move on dari dia, dan awak pilih saya sebagai teman hidup awam"kata nadira.. "bila masa aku pilih kau, Dira, aku akan kau kawan aku tak lebih dari tu"kata arfan... arfan pun pergi dari situ.. Nadira pun sakit hati mendengarnya.. "tak apa, aku akan pastikan kau tergila2 dengan aku"kata nadira.. nadira pun pergi dari situ..

Didalam kereta Jaafar
"awak nak bawa saya pergi mana"tanya sofiyya.. jaafar pun hanya diam.. "jaafar saya tanya ni"marah sofiyya.. tiba2 jaafar pun berhenti ditepi jalan... "saya nak awak berhenti kerja dekat sana, dan kerja dengan saya"kata jaafar.. "no"kata sofiyya.. "kenapa tak nak berhenti"kata jaafar.. "saya dengan arfan tak nak apa2 hubungan tau, cuma sebatas rakan kerja je"kata sofiyya.. "rakan kerja yer, saya tak percaya, saya tak perduli, besok saya nak awak berhenti kerja dan kerja dengan saya"kata Jaafar.. "awak tak hak tau nak tentukan kerja saya dan kehidupan saya"kata sofiyya.. "tak ada hak, fiyya, saya tunang awak"marah jaafar.. "just tunang, bukan suami"kata sofiyya.. jaafar pun memegang tangan sofiyya dengan kuat.. "kalau macam tu kita kahwin"kata jaafar.. "sakitlah jaafar"kata sofiyya yang kesakitan akibat dipegang kuat oleh jaafar.. "saya dah banyak kali cakap dengan awak yang saya tak ready lagi"kata sofiyya.. "sampai bila tak ready, sofiyya dah hampir 3 tahun kita tunang awak tak ready"kata jaafar.. "awak jangan lupa, saya dah banyak keluarkan duit untuk bayar hutang arwah papa awak dan daddy awak, saya juga dah beli balik rumah peninggalan arwah keluarga awak"kata jaafar.. "jadi selama ni ni, awak tak ikhlas tolong saya, betul lah apa yang kawan2 saya cakap, awak tolong saya ada makna, awak jangan risau, saya akan bayar balik duit yang awak dah keluarkan untuk keluarga saya"kata sofiyya.. sofiyya pun keluar dari kereta jaafar.. "sofiyya, nak pergi mana"tanya jaafar.. "saya nak balik"kata sofiyya.. "sofiyya, saya tak bermaksud macam tu"kata jaafar.. "sorry jaafar, saya tak boleh teruskan semua ni, saya janji, saya akan bayar balik duit yang awak dah keluarkan untuk keluarga saya, saya nak putus"kata sofiyya.. "no!!"kata jaafar.. jaafar pun memegang tangan sofiyya.. "fiyya, awak tak boleh buat saya macam ni"kata jaafar.. "jaafar sakit"kata sofiyya.. jaafar pun terus memegang kedua tangan sofiyya dengan kuat.. sofiyya pun cuba melepaskan pegangann jaafar.. "cakap dengan saya yang awak tak nak putus dengan saya"kata jaafar.. kebetulan Nazri dan Amelia yang lagi lalu disitu pun ternampak sofiyya dan Jaafar ditepi jalan.. "naz, itu bukan fiyya ke"tanya Amelia.. nazri pun melihat sofiyya dan Jaafar.. "macam ada yang tak kena je"kata nazri.. mereka pun berhenti.. "Jaafar"jerit nazri.. Nazri pun menolak jaafar.. Amelia pun memeluk Sofiyya yang ketakutan dengan tindakkan jaafar.. "kau dah kenapa"tanya Nazri.. "kau tak payah masuk campur urusan aku dengan tunang aku"kata jaafar.. "fiyya ni sahabat kitaorang, kalau fiyya dalam kesusahan, kitaorang akan selalu masuk campur"kata Nazri.. "jom kita masuk kereta"kata Amelia.. "kau nak bawa dia pergi mana"tanya jaafar.. jaafar pun nak mendekati sofiyya tapi dihalang oleh nazri.. "sebab ni lah kenapa fiyya tak pernah nak buka hati dia untuk kau, sebab perangai macam kau ni lah suka memaksa"kata nazri.. "kau cakap apa Fiyya tak pernah buka hati untuk aku"kata jaafar.. "iya"kata nazri.. "dengar sini ehh, aku takkan biarkan fiyya ada dalam hubungan toxic ni"kata nazri.. "kau cakap toxic"marah jaafar.. "kau selalu memaksa fiyya ikut kehendak kau, kau ingat fiyya tu siapa yer kau, fiyya tu cuma tunang kau je, jadi kau tak ada hak nak tentukan kehidupan dia, dia berhak tentu kan kehidupan dia sendiri"kata nazri.. nazri pun pergi dari situ.. jaafar pun memegang menumbuk.. "no!!, aku yang berhak ke atas kehidupan Fiyya, walau apa pun jadi fiyya harus jadi istri aku"kata jaafar seorang diri...






Bersambung

Mencari KebahagiaanWhere stories live. Discover now