Duman Altı - Askıda-

1.Bölüm

Yaşamımın herzaman güzel olduğunu düşünürdüm. Ailem varlıklı insanlardı. Bir dediğim iki edilmez,istediğim anında yerine getirilirdi. İnsanları varlıklarına göre küçümser,yanıma yaklaştırmaz veyahutta yakıştırmazdım. Belki de bu yüzden cezam ağırdı. Tozpembe hayatım kömür karası siyahla karışmıştı. Ve tamamen hakimiyetini siyaha bırakmaştı. Hevestir geçer dediğimiz bazı şeyler hayatımızın merkezi haline gelir. Ama farkına varmayız. 'Bir daha mı gelecegiz dünyaya' der geçeriz. Sonrası olmayacak gibi. Alkol ile başlayan hayatım uyuşturucu ile devam ediyordu. Eroin,morfin,kokain ve niceleri. Köleden farksızdım ben. Tüm benliğimi,hislerimi kaybetmiş geriye sadece istek kalmıştı. Zevk bile alamıyordum. Sadece rahatlamak için kullanıyordum uyuşturucuyu. Ailem dahi fark etmemişti bağımlı olduğumu. Ki ben neredeyse 5 yıldır bağımlıydım. Belki de yaşamıma az bir süre kalmıştı. Bir kaç güne bende geberip gidecektim belki de. Hayat bize verilmiş bir sınav kâğıdıydı ve ben kopya ile yakalanmıştım. Varolduğum gün kaybetmiştim ben. Bir kez daha okkalı bir küfür savurdum paraya. Belkide paramız olmasaydı bu durumda olmayacaktım. 18'inde olan gencecik bir kızdım ben. Yaşıtlarım vizelere hazırlanırken ben kendi elimle sonumu hazırlıyordum. Geri dönüşümü olmayan bir kağıt parçasıydım ben. Çünkü yanmıştım. Ve küllerim tozla bir olup savrulmuştu. Ben kim miyim.? Nâm-ı değer Veba. Kirlerin bir bedene toplanmış kişiydim ben. Ya hayatta kalacaktım. Ya da imtihanımı kaybedip sonsuz cehennemle ile buluşacaktım. Son bir umut. Belki de hiç tatmadıgım şans birgün gelip benide bulacaktı. Ama elini tutsa iyi olurdu. Hayatım kendi ellerimdeydi ve her dakika kayıp düşüyordu.

****†*****
Merhabalar. Yeni bir hikaye ile karşınızdayım. Farklı bir kitap. Umarım beğenirsiniz. İlk bölüm hikayeyi tanımak adına kısa oldu. Diğer bölümler daha uzun olacak. Oy ve yorumları unutmayın. Simdiden görüşmek üzere. ☺