Hayalim sadece sanal arkadaşımı görüp ona sarılabilmekti ama daha fazlası oldu...Onun yanına gidecektim.Onunla yaşayacaktım.Hayal ya da rüya değildi.İzin vermişlerdi işte.Olmuştu sonunda istediğim,istediğimiz... Hemen yataktan kalktım ve kahvaltı yapmaya gittim. Günaydın diyip masaya oturdum. Biraz sonra annem söze başladı "Bak kızım seni gönderiyoruz ama gelmemezlik yapmıycaksın.Tatilde ikiniz de burdasınız.Söz mü?" "Tamam canım annem söz." diyip tıkınmaya devam ettim.Yarın sabahın ilk ışıklarıyla yola çıkacaktım. Kahvaltımı bitirip valizimi daha doğrusu valizlerimi hazırlamaya koyuldum.Bir buçuk saat kadar sonra işim bitmişti.Ne varmış be bu kadar koyulacak! Yorgunlukla kendimi yatağa attım.Telefonu alıp gruba mesaj attım. İlk defa duymayacaklardı benden 'Ankaraya gidiyorum' lafını. Ama şimdiki gerçekti işte.
'Günaydınnn'
'Yarın Ankara'ya gidiyom ben'
Bff1: Şaka?
'Cidden şaka değil'
Bff2: Nasıl inanıcaz?
'Anneme sor :-D shhdhdhds'
İnanmamışlardı. Aslında ben de hâlâ inanamamıştım.
Bff2:Cidden gidiyomuşun ya :-D
'He işte :-D '
'Neyse ben şimdi duşa gircem sonra bi yerde buluşalım :-D'
Bff1:Tamam. Bize gelsenize.
'™'
Bff2:Olur.
Yataktan kalkıp duşa girdim.Biraz oyalanıp çıktım ve pantolon gömlek giyinip saçımı kuruttum ve İrem'i aradım.
Of neden bu kadar mükemmel gidiyordu herşey? Bi bokluk çıkar kesin.
Annemden izin alıp dışarı çıktım ve Hilal gillerin eve yürümeye başladım.Gerçekten yorucu bir gün olacaktı.Bu akşam amcam ve dayımlarla da vedalaşıp sabaha karşı yola çıkacaktım.Ne gerekti sanki? Gelicem bi kaç aya.Gerçi kuzenimle vedalaşmadan gidemezdim ama gerek yoktu yinede.Belki de ilk defa bu kadar uzun süre gittiğimden dolayı kolay sanıyordum.
Sonunda evlerine ulaşmıştım.Zile bastığım anda kapı açılmıştı. "Ya gerizekalı" diyip sarıldı.Hey, fazla duygulanmaya gerek yok!? Bu kadar ani gittiğim için mi olmuştu ki? Bu öküz niye bana sarılıyordu? "Ya tamam dur.Temelli gitmiyorum ya" "Öf ne biliyim gel hadi." dedi ve odasına gittik. Benim odam bile bana bu kadar güzel gelmiyordu.Gerçekten hoş bir dizaynı vardı ve renkler ağırlıklı olarak siyah,mavi ve beyazdı. Yatağının üstüne oturduk ve konuşmaya başladık.Az sonra Gül de gelmişti.Bol bol sohbet ettik ve cips yedik.
★★★★★
Son kez. Aileme dönüp baktım ve otobüse bindim.Bu ne biçim bir duyguydu? Bir an geri dönmek istedim.Ama hayır hayallerime bu kadar yaklaşmışken geri dönemezdim.Hemen yerimi bulup oturdum.Yanımda sadece hikayelerde karşılaştığım bir olay vardı.Bir adet meteor! Yer kalmadığı için mecburen buraya oturuyordum ama halimden gayet memnundum. Cama kafamı yaslayıp otobüsün hareket etmesini bekledim.Çoktan gitmişlerdi.Onlar alışkındı zaten.Daha önce de abimler gittiği için çok özleyeceklerini sanmıyordum zaten.Sırt çantamdan kitabını çıkartıp okunmaya başladım.Zaten büyük ihtimalle bir süre sonra uyuya kalırdım.
Dürtülerek uyandım.Hem de yanımdaki meteor tarafından. "Mola yerindeyiz." "Tamam,teşekkürler." dedim ve arkasından bende kalktım ve lavaboya girip yüzümü yıkadım.Tekrar otobüse bindim ve hareket etmesini beklemeye başladım..
Hava yavaş yavaş aydınlanıyordu.Telefonumdan YouTube a girip birkaç Orkun Işıtmak -Orkunuç Işıttık hhdhdhdh- videosu izledim.Çok sempatik ve tatlı geliyordu. Özellikle korkup bağırdığı sahneler. Telefonu kapatıp cebime attım.Kek ve meyve suyu dağıtılıyordu.Alıp çantama attım.
Son 50km kalmıştı ve heyecandan bayılacakmışım gibime geliyordu.İrem e mesaj attım.
'Son 50 km'
Panda'm: Oha ne çabuk (yalan,kesinlikle yalan)
'Yok be sana niye uzun gibi gelsin,uyumuşundur sen.'
Panda'm: Tamam teslim oluyorum.Büyüksün apla :-D shhbshsh
'Neyse görüşürüz.Bu sefer cidden görüşcez of çok heyecanlıyım ya
Panda'm: Bende.Uyuycam ben sen çaldır 20 km kala.
Telefonla biraz uğraşıp tabelayı görünce çaldırıp kapattım.Artık hayallerime sadece 20 km kalmıştı..
İrem'den:
Çok sevdiğim canım arkadaşım geliyordu. Artık hayallerimizi gerçekleştirebilecektik. Bizim Ankara'da ki boş bir evimizde Hatice ile birlikte kalıcaktık ve aynı okula gidecektik. Her şey mükemmel. Biraz Orkun Işıtmak videoları izledim (cnmaşkmgfreyhs) Hatice'yi almak için terminale gidicektim. Çaldırmasıyla birlikte hazırlandım ve yola çıktım. Heyecandan her an kalbim durabilir. İndim ve Hatice'yi beklemeye başladım. Kayseri otobüsü yaklaşmaya başladı. Veeeeeeeee Hatice indi. Hemen koşarak gittim ve sarıldım.
bn: Oha inanamıyorum şuan gerçekten sarılıyoruuuuz!!
Hatice: Bendee ve gerçekten sarılıyoruuuuuz!!
Hatice'nin valizlerini aldık ve eve gitmek için otobüse bindik.
bn: Şuan gerçekten şoktayım yıllardır buluşmak için sabırsızlanıyorduk ve şuan yan yana oturuyoruz.
Hatice: bende şoktayım şuan hala kendime gelemedim :D
bn: Şuan bi hayalimizi gerçekleştirmeye ne dersiiiiin?!
Hatice: Hadi beraber Orkun'un vidyolarını izleyeliiiiiiiiiim!
Eve gelmiştik. Tabi biz öküzüz ya karnımız acıkmıştı. Yapabildiğimiz tek yemek olan makarnayı yaptık ve yemeye başladık.
Hatice: Sen bu kadar güzel makarna yapabiliyo muydun ya en son tencereyle birlikte yakmıştın gtehtesjyersjn
bn: Ondan sonra geliştirdim ben kendimi freh6tyesj
Hatice: Belli belli grehstrwsjn
Beraber anırarak bi yemek yedikten sonra dedikodu yaparken uyuyakalmışız malum yarın okula gidicez.
