Restricted Island (MEET GENERAL SMITH)

23

''Salamat mommy, promise po babawi ako sa inyo mom'' ngumiti kami then I hug noah

''nanay gutom na po ako '' sumigla ang mama ko grabe pumayat si mommy stress ba sya

''sure apo sa bahay ka magpapahinga maraming foods doon'' lumiwanag ang mukha ng anak ko syempre patio ako 4years hindi ako nakatikim ng expensive food.

''grandma may toys po doon?'' hyst grabeng lungkot ko sa anak ko halos hindi nya naranasan yung katulad ko noon na mamahaling laruan,i feel sorry for him dahil doon sa isla mumurahin lang ang kaya kong ibigay.

Nakauwe na kami sa bahay Lalong gumanda ang bahay namin at pa welcome party ang mga dati kong kaibigan

'' WELCOME HOME BESTYYYYYYYY....'' UMIYAK AKO DAHIL KUMPLETO SILAng laaht yung mga kuya ko na may mga asawa at anak na rin. ang aking bestfriend naman na naman ay may fiancé

niyakap ko sila isat isa pati sila may tampo sakin dahil hindi ako ng paparamdam. tanggap nila ang baby ko pero hindi pa nila alam saka ko na sasabihin sa kanila pagkaya ko nang ikwento nirespito naman nila ang aking desisyon.

''best I miss you so much grabe ka taon ka talaga hindi nagparamdam. '' umiiyak nanaman sya

''haha.. iyakin ka talaga Rebecca haha..'' I hug her tightly

''diba nga may pustahan to sabi mo, forever single tayo then you left, and your back but you have mini ''she wipe her tears

''best that's unexpected pero dumating si Noah hes a blessing to me'' ngumiti ako at pununasan ko ang luha nya

''wheres the father?'' nalukot ang mukha ko

''there nothing to remind that man please'' tumango sya and she said sorry bumalik na kami sa dinning table at nagsimula ng kumuha ng pag kain nagkamay lang ako dahil sa nakasanayan ko na rin.

subrang gana kung kumain ni yaya ang anak ko. tumingala ako at Nakita ko silang nakatulala?

''What is there something wrong guy?'' taking tanong ko pati sila

''YES'' sabay-sabay silang nasumagot napatawa ako

''really Sabina hindi kalang kami sanay ahaha.. '' kuya uno

''true, like shes not brat anymore haha right'' kuya doz umirap ako

''like hell nakakapanibago pero princess I like your maturity now. responsible diba dad?'' kuya tres tsk inirapan ko sila

''tsk. people change guys kalma'' Rebecca shes kuya tres fiancée nag thumbs up ako kay best may kakampi narin sa wakas

'' alright guys stop kung san pa aabot yan mamaya '' si mama

''that's right finaly my unija iha ay nakabalik na lets handle her again a business not for her but for your son. if you don't like do what ever you like hindi na kita pipigilan baka lalayas kananaman..'' hindi man sabihin ni daddy pero In his face alam kung nalungkot sya sa pagkawala ko

''thanks dad thanks everyone for trusting me again, I'll do it dad'' they happy and clapping dahil responsible nadaw ako hahah.. malamang

natapos ang dinner namin hinatid na ni kuya tress si Rebecca and kami naman ni Noah ay dito na Sa kwarto bukas ipapalakad ko na ang kanyang documents at magaasikaso narin ako for my job. I know they miss me so much.

after kung inasikaso si Noah ay natulog na rin ako, meron syang kwarto kaso nanibago ang anak ko dahil nasanay na magkasama kami.

''You are mine Mine, no one can claim you but me. i own you'' hahaha he held me tightly in both hands.

'' Hunter please let me go'' I couldn't rest because of the tightness of his grip,

''no Vine No haha '' I cried and begged but he didn't listen. but his eyes were glaring, I was so scared until he violently undressed me while trying to kiss my neck.

'' no huwag please N-'' naputol at naalimpungatan ako

just a nightmare pawisan ako ngn magising nilingon ko ang anak ko at hinalikan napaluha ako, why? kahit nakatakas na kami pero bakit sya parin ginugulo nya ang utak ko

nabubuang naba ako.. yakap ko ang sarili ko at pumunta ako sa kusina para uminom ng tubig pero hindi ko inaasahan na nagaaway ang magulang ko.

''kasalanan mo to ramon, tingnan mo nangyari sa anak ko? nawala sya sa atin ng 4 yrs ramon tapos ganyan ang kalagayan nya'' miyak na si mommy

''i know liza its my faolt okay, hindi ko naman sinabi na huwag nya syang umuwi, nagalit lang ako im sorry''

''alam mo yung bunso mo ramon, yung ugali nya hindi ko lang maintindihan kasi kahit hindi nya sabihin alam kong may problema.'' mom inalalayan na sya ni papa sa papuntang sofa

''i know pero hindi natin pipilitin si Sabina, baka lumayo ulit sya'' papa I feel sorry for them wala naman dapat sisihin ee ako lang

''Liza trust me babawi ako sa anak natin pati sa apo nya kung sino man ang tatay ng apo ko hinding-hindi na sya makakalapit. alam kung may kinalaman yun sa ugali ngayon ni Sabina'' tumango-tango si mommy

''oo ramon babawi tayo'' then they hug each other

tumalikod na ako at para umakyat ng kwarto napahinto ako dahil tinawag ako ni mom

''Anak late night bakit gising kapa?'' lumapit ako ang hiyakap ko silang dalawa,ng mahigpit at sinubsob ko ang ulo ko at nagsimula ng bumuhos ang aking luha.

binuhus ko lahat hinayaan nila akong umiyak ng umiyak ng matapos na ako ay saka lang ako bumitaw

''mom,dad please wag na wag nyong sishin ang sarili nyo dahil wala kayong kasalanan. ano man ang nangyari sakin I think deserve ko yun kasi masama akong anak'' I sob and pinahid ko ang luha ko umiiling lang sila

'' yes maraming nagbago sakin but im still happy because I survive hindi lang ako pati narin ang anak ko. mommy daddy sana mapatawad nyo ako. hindi man ako naging mabait na anak sa inyo I promise na magiging proud kayo sa akin'' they shake their head at niyakap ako ni mommy

''Sabina anak hindi mo kaylangan na magbago para sa amin sapat na sa akin ang maging maayos kayo ng aking apo.. please wag na kayong umalis parang awa mo na anak''

''yes maam hindi na ako aalis'' niyakap ko silang dalawa this time feeling ko gumaan ang pakiramdam ko.

Salamat dahil hindi na sila tulad ng dati na controlado ako. makakalimutan ko rin lahat