Kaybedenler ve tekrar kazananlar

21 4 0
                                    

Medya iyilik sarayıdır

23.01.23

-
Kaybedenler, hayatının hep kötü ilerlediğini düşünenler ve onlara bunu düşündürenler...

Kendi hayatını mahvedenler ve onlara yardım edenler...

Yenilenler ve yenilmek isteyenler...

Pes edenler ve onlara pes ettirenler...

Ağlayanlar ve onları susturanlar...

Doğanlar ama onları öldürenler...

İşte tamda buradayız..tekrar kazananlar.

Evrenin doğuşu, batışı ve tekrar doğuşu.

Evren yok olduğunda tekrar doğduğumuzu ve asla o boyuttan çıkamadığımız bir evrene gitsek?
Ya da Tanrılar ve Tanrıçalar tarafından tekrar dirilsek ?
Hiç tanımadığımız bir kasabaya,hiç alışık olmadığımız yaratıklara, giysilere,yiyeceklere, doğaya ve düşmanlara tâbi tutulsak?
İşte tamda bu yerdeyim.

Kıyametin koptuğunu,yerlerin göklere çıktığını ve göklerin yere indiğini ,
Herkesin çığlık çığlığa kaçtığını ama benim kılımı dahi oynatamadığım bir ân yaşadım ve bunca şeyin üstüne gökyüzüne çekilip dünyanın milimlere ayrıldığını izledim.
Suyun, ateşin, havanın ve toprağın birbirine karıştığı bu evrende yeniden doğdum.
Geldiğim yeni evren neredeyse dünya kadar aynıydı tabii tuhaf yaratıklar ve birbirine bakan iki kocaman korkunç saray olmasaydı...

Dünya yok olurken göğe çekilip üç büyük kanatlı yaratığın önünde asılı kaldım gözlerim zorlukla açılıyor onun beraberinde de kulaklarım patlamak ister gibi çınlıyordu.
Tek hatırladığım ben orada yokmuşum gibi tartışan kanatlı yaratıklar ve arkalarında duran iki güzel yüzdü...
Maviler içinde bana gülümseyen bir adam gördüğümü ve yanında bana öfkeyle, alevler içinde bakan adamı gördüğümü hatırlıyorum
Öyle hareketsiz öyle boş ve anlamsız baktığımı hissediyordum ki...
Hissediyordum başıma öyle büyük işler gelecekti ama altında ezilmeyecektim
Yalnızlıktan ölecektim ama etrafım çok kalabalık olacaktı
Ve düşmanlarım....

Karşımda birbirine çok yakın duran iki sarayı izliyordum.
O kadar büyükler ki yanlarına gidip her bir tuğlası ile boyum eşit mi diye ölçmek istedim
Ahh hadi ama Aden bu yaratıkların gerçekten tuğla kullandığını mı düşündüm tamamen saçmalık olurdu.
O an havanın buz gibi olduğunu hissettim gözlerim üstümdeki kıyafetlere takıldı
Y2k dar paçalı pantolonum ve üstüme yapışan bluzum.
Bu kombinle bu cehennemde tabii üşürüm
Etrafıma bakındım oldukça küçük sayılabilecek bir kasabayı andırıyordu .
Evler aralıklı ve modern duruyor aynı Dünyadaki evlere benziyorlardi.
Birkaç evin önünde çıkmış beni izleyen yaratıklar gördüm boyları uzun , kulakları sivri, burunları küçücük ve gözleri oldukça iri bir siyaha sahipti hatta yanılmıyorsam bazılarının gözleri pembe bile diyebilirim.
Bir takım yaratık sürüsü bana doğru ilerlemeye başladı ne yapacağımı düşünerek vakit kaybetmiş ve yanıma çoktan gelmişlerdi.
5 kişiydiler hepsi neredeyse aynıydı ve bu oldukça büyüleyici...
Önce durup uzun uzun baktılar daha sonra aynı anda yavaş yavaş etrafımda dönmeye başladılar.
Ne yaptıklarını anlamaya çalıştım ama öyle büyülenmiştim ki..
Onlar inanılmazlar griye kaçan ten renkleri ve siyah gözleri ile hepsi aynı fabrikadan çıkmış gibiler
Kendime gelmeye başladığımda aralarından en ihtişamlı duranı konuşmaya başladı
Konuşması önce yılan tıslamasından anlayabileceğim bir diyaloğa döndü,

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Jan 24, 2023 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Yaralı Şeytanlar Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin