~Tesadüf~ 1. Bölüm

49 1 0
                                    

Annemin ölümü beni psikolojik ve bedenen çok etkilemişti. Beni bile bu kadar etkilediyse babamı düşünemiyordum .Sonuçta çocukluk aşkı olan kadını 28 yılını kara toprağa vermişti .Artık sevdiği kadın yoktu
Babamın gözlerindeki ışıltı yoktu eskisi gibi değildi . Kendisi için dünyadaki önemli olan iki varlığa bakarkenki ışıltı yoktu .şimdi etrafına ruhsuz bi şekilde bakıyordu. galiba annem gibi babamda ruhunu teslim etti yani bedenen benim yanımda ruhen annemin yanındaydı . Babamla çok yıpranmıştık babam bunu bana ne kadar yansıtmamaya çalışasada artık küçük diildim alıyordum .
Annemin ölümünden babamı sorumlu tutan dedem ve anneannem ne babamla nede benimle konuşuyorlardı . Dedemle ne zaman karşılaşsam bana sanki torunu değilde baş düşmanıymışım gibi bakıyordu . Bir yandan da onları anlamaya çalışıyordum sonuçta evladını kaybetmişlerdi acılı bi baba ve annenin ne yapacağı belli olmazdı yani .

Annemin ölümünün üzerinden tam beş ay geçmişti dile kolay beş ay benim için beş asırdı . Benim için söylemesi ne kadar zor olsada artık annem yoktu annemsiz yaşamaya devam etmeliydim . Artık çevremdekilere kulak vererek toparlanmaya çalıştım ama kanadı olmayan bir kuş nasıl uçabilirdiki uçamazdı . Ama ben uçmalıydım bi kanadım yoksa diğer kanadımla devam etmeliydim yaşama
Biraz olsada toparlanmıştım ama baban hala aynıydı babama birkaç gün önce gideceğim lise için yeni kıyafetler almam  gerektiğini söyledim .
- Babam kızım yarın gideriz diyerekten beni geçiştirdi .
Bende bişey söylemeden odama çıktım . Onuda anlamaya çalışıyordum galiba bunda pek başarılı olamadım ben bu düşüncelerle savaşırken uyku beni sıcak kollarıyla çoktan sarmalamıştı .
Babam okuldan bir hafta öncesine formamı almıştık  . Zaten bugünde onları yıkamakla uğraştım .

11 Eylül
Yarın okullar açılıyordu buna bir yandan sevinsemde bir yandan üzülüyordum . Bu sevinci annemle paylaşmalıydım ama annem yoktu .Gözlerimde iki tane buz parçası bileğin üzerine düşünce ağladığımı anladım  kendime ne kadar iyiyim desemde iyi değildim  bu olay beni çok etkilemişti  hemde çok .  Arkadaşım seyranla anlaştık yarın beni evimizden alacak ordanda beraber okula gidicektik
Sabah erken kalkma kararı aldığım için dişlerimi fırçaladım ve pijamalarımı giyip kendimi buz gibi yatağa bıraktım.  Yaklaşık bir saat boyunca bir sağa bir sola dönerek uyumak için çabaladım ama nafile bir türlü uyku tutmadı .
Biraz hava almak için terasa çıktım  biraz durduktan sonra  içreyi girmek için kapıya yöneldim . Kapıyı açıp gidecektimki bi hıçkırık sesi duydum bu ses bu ses BABAMIN SESİ !!
Hemen aşağı baktım artık emindim babamdı adama gidip bir tane pike alıp aşağı indim .
Babama biraz yönelince önünde bir tane kağıt gördüm pikeyi koltuğun üzerine bıraktım  ve kağıdı aldım be okumaya başladım

Sevgilim
Seni çok ama çok seviyorum seninde beni sevdiğinden hiç şüphe duymam . Biliyorum sen bu kağıt parçasını okurken feryat ediceksin . Esra bunu bana neden söylemedin diye söyleyemedim sevgilim benim için üzülmeni istemiyordum. Şimdi senden bişey  isteyeceğim ne diye sorcaksın bana
Evlen sevgilim kızımıza bi anne bul onu benim kadar seven birisini ama sen beni sevdiğin gibi sevme onu .🥺 olurmu ama söylediklerime kulak ver . Unutma bensizde yaşayabilirsin  ama kızım bensiz yapamaz  lütfen Gökhan evlen
Seni çok seven karın
Esra karaca...♥️
O
Kağıdı okuduktan sonra babama baktım dikkatlice benim verdiğim tepkileri izliyordu . Hemen kalktım ve babamın boynuna sarıldım baba anneme kulak ver ama sakın evlenme bak biz baba kız böyle iyiyiz dedim ve ağladım babamda bana sarıldı ve ağlamaya başladı .

-arkadaşlar bugünlük bu kadar yeter bir dahaki bölümde görüşmek üzere sağlıcakla kalın 🦋💕💕
Bb

~Yeni bir başlangıç ~Where stories live. Discover now