Part 3

31 2 2
                                    

Πέρασε μια βδομάδα στο νησί

την πρώτη μέρα ενθουσιασμένος ο Τζέικ αποφάσισε να κάνουμε τον γύρο του νησιού και εγώ χωρίς κανέναν δισταγμό συνφώνισα

Ξεκινήσαμε από την μια άκρη του νησιού το παλιό λιμάνι του νησιού . Έμοιαζε πολύ με μεγαλούπολη είχε έναν κεντρικό παραλιακό δρόμο πάνω σε αυτόν πολλά μικρά γραφικά μαγαζάκια με είτε τουριστικά είδη είτε με φαγώσιμα είχε 4 -5 ξενοδοχεία και 2-3 ενοικιαζόμενα δωμάτια . Όμως δυστυχώς δεν μου θύμιζε τίποτα απολύτως . Ο Τζέικ με παρηγόρησε λέγοντας μου πως δεν περίμενα να θυμάμαι τη συγκεκριμένη περιοχή γιατί δεν είχαμε καμία ιδιέτερη σχέση ούτε ερχόμασταν συχνά

Στην συνέχεια πήραμε ένα ενοικιαζόμενο μηχανάκι και συνεχίσαμε παραλιακά είχε αρχίσει να νυχτώνει και είχε ένα γλυκό ηλιοβασίλεμα μόλις έγυρα το κεφάλι μου στην πλάτη νόμιζα ότι άκουγα την καρδία του σαν να ένιωθε άβολα σαν να είχε ξανανιώσει αυτό το συναίσθημα και του ξανά θύμισα . Η υπόλοιπη διαδρομή κύλισε κάπως έτσι φτάσαμε σε ένα μικρο χωριό με πήρε απο το χέρι και με οδήγησε σε κάτι ενοικιαζόμενα δωμάτια πήραμε το κλειδί μας ευχαριστήσαμε την ευγενική κυρία ο Τζέικ την καληνύχτισε σαν να την ήξερε και βρήκε το δωμάτιο χωρίς οδηγίες. Το δωμάτιο ήταν ένα ξύλινο ζεστό δωμάτιο με ένα διπλό κρεβάτι στην μέση και δύο κομοδίνα στα πλάγια . Μου φαινόταν πολύ οικείο σαν να έχω ξανά έρθει .Κοίταγα τα πάντα με πολύ προσοχή ήταν το πρώτο πράγμα που μου φαινόταν οικείο από την στιγμή που ξύπνησα στο νοσοκομείο

-Είσαι καλά Βιολέτα?

τον κοίταξα με τα δύο μάτια μου ορθάνοιχτα σαν να είμαι ένα παιδί που έχει ανακαλύψει καινούριο . Ηλεθα να αρχισω να του λεω πως κατι εχω αρχισει να θυμαμαι νομιζω πως αυτο το δωματιο μου ειναι οικιο . Αλλα σκεφτηκα καλητερα να μην πω τιποτα για να μην το ενθουσιασω γιατι μπορει στην πραγματικοτητα να μην θυμομουν τιποτα και ηξερα ποσο ηθελε να θυμηθω . Οποτε κρατησα χαμηλη σταση και απλα του απαντησα ενα ξερω "καλα"

-Θες να κοιμηθουμε μαζι στο διπλο η θα με στειλεις στο πατωμα , ειπε με δυο θλιμενα ματακια κουταβιου και ενα πονιρο χαμολεγο στα χειλη

-Μπορεις αν θες να κοιμηθεις στο διπλο... μαζι μου , ειπα με ενα σοβαρο και επιβλητικο υφος εω οταν γυρισα για να παω στο μπανιο ενα αχνο χαμογελο ειχε ιδι κανει την εμφανιση του

ντυθηκαμε με οτι πιο προχειρο και ευχερο ειχαμε και πεσαμε ξεροι και οι δυο το ταξιδη η κουραση μας ειχαν νηκισει καπου στης 5-6 δεν θυμαμαι καλα ενιωθα το κρεατι να σηκωνεται λιγακι ο τζεικ με φιλησε στο ετωπο οσο κοιμομουν και υστερα η ηχος της πορτας να σερνετε και μετα να κλεινει σιγανα ηθελα να σηκωθω αλλα τα ποδια μου δεν συμφωνουσαν με εκεινη μου τη αποφαση εκατσα αλλα 5 λεπτα στο κραβετι και μετα σηκωθηκα να το βρω εβαλα την ζακετα του που ηταν παραπεταμενη πανω στις βαλιτσες μας . Ετσι βρηκα με γυμνα ποδια και μια ζακετα που καληπτε τα απαρετητα και αρχησα να ψαχνω τον τζεικ μετα απο μερικα λεπτα που περπαταγα στο μονο στενακι που θα μπορουσε να ειχε παει τον ειδα απο μακρυα να καπνιζει φαινοταν να περιμενει κατι η μαλλον καλητερα καποιον . Απο το μυαλο μου περασε η ιδεα οτι μπορει να περιμενε καποια κοπελα απο το νησι μπορει να ειχε καποια "φιλη" εδω .Φερνοντας αυτην την σκεψη στη σκηνη του μυαλου μου ζηλεψα χωρις να ξερω το λογο .Απο τις σκεψις μου με ξυπνισε μια γνωστη φωνη συνοδευομενη με κατι βαρια αντρικα βηματα τοτε ειδα ενα αγορι στην ηλικια μας να πλισιαζει τον τζεικ και να τον χτυπαει φιλικα στον ωμο σαν να γνωριζονταν πολλα χρονια η εμφιτη περιεργια μου εκανε την εμφανιση της και χωρις καλα καλα να το καταλαβω βρεθηκα αθορυβα να κρυβομαι πισω απο το θαμνο ακριβως στην πλατη των δυο αγοριων προσπαθοντας να ακουσω τι λενε . Ακουσα το αγνωστο αγορι να λεει εκπλικος στον τζεικ "και συγνωμη δηλαδη τωρα δεν θυμαται τιποτα και ηρθατε εδω για να θυμηθει ?" και να αποανταει ο τζεικ με λιγο πιο εντονο τονο στη φωνη του "εμ τι σου λεω τοση ωρα" "Ουτε καν εκεινο το βραδυ " Εκεινη την στηγμη σκαλωσα ποιο βραδυ λεγαν ?"Αγορι μου πρωσορηνη αμνησια σημενει πως δεν θυμασαι τιποτα ποσο μαλλον το βραδυ που σε χτυπισαν " Γιατι τι ειχε γινει αυτο το βραδυ προσπαθουσα απεγνωσμενα να θυμηθω αλλα χωρις κανενα αποτελεσμα "η φρικαρεις κολλητε φαση ειναι θα περασει αντεχεται εσεις δεν σας φοβαμε εχετε περασει αλλα και αλλα εδω θα κολλισετε " Γιατι τι εχουμε περασει?"Ρε τζο δε με θυμαται ποσο χειροτερα θα μπορουσα να πανε εκει που ειμασταν τοσο καλα εκει που θα χωριζε τον αλλον τον ηλιθιο .Πρωτη φορα ηταν ετιμη να του μιλισει χωρις να φοβατε της .Δεν της αξιζει να ταλεποριτε αρκετα ταλεποδιθηκε με αυτον τον... τον " Μπορουσα να διακρινω τον θυμο και τον πονο στην χρια της φωνης του

"αδελφε σε καταλαβενω αυτο που πρεπει ναα κανεις ειναι να ηρεμισεις αφου θα θυμηθει αργα η γρηγορα θα θυμιθει δεν μπορειςνα κανεις κατι καλητερο" "Και αν .. και αν δεν θυμηθει " στο ακουσμα αυτον τον λεξεων τα ματια ου πλημιριστηκαν απο δακρυα μετα βιας εβλεπω που πατουσα "και αν δεν τα θυμηθει θα της τα θυμισεις ολο εσυ θα την κανεις να σε .." εκεινη τη στηγμη καταλαθος πατησα ενα ξεραμενο φιλο που βρησκοτα διπλα στο ποδι μου και εκανα το τζο οπως καταλαβα πως τον λενε να διακοψι την φραση του να με κανει τι? "τι ηταν αυτο ?" ρωτησε καχηποπτα και εκανε ενα βημα για να με πλισιασει .Το αιμα μου παγωσε μονο στην ιδεα οτι θα καταλαβενε πως τους κρυφακουγα ενα ρηγος διαπερασε ολο μου το κορμη "αστο αυτο τωρα και ακουμε γυρνα πισω στο δωματιο μην ξυπνισει και δεν σε δει εκει παρεπιπτωντως θελω να την δω μου εχει λειψει πολυ " να σαι καλα τζο που με εσωσες παντα σε συμπαθουσα (λεμε τωρα) "Μακαρι να μπορουσα να πω πως της εχεις λειψει και αυτς αλλα μαλλον ουτε που σε θυμαται οποττε ... λιπον τελιωνω το τσιγαρο μου και παω τα λεμε θα περασουμε το πρωι μαλλον απο το μαγαζι χερετισματα στον κυρ'θανο " "ελα καληνυχτα " .Γυρισα στο δωματιο σχεδων στις μυτες των ποδιο μου πεταξα ατσαλα την ζακετα στο πατωμα και χοθηκα στο κραβατι και στα σκεπασματα που μοιαζαν με κυμματα αγριας θαλασσα μετα απο λιγο ακουσα το γνωριμο ηχο του συρσιματος της πορτας και υστερα κατααβα πως ο τζεικ ειχε βρεθει και παλι διπλα μου του ειχα γυρισει αθελα μου την πλατη για να μη καταλαβει οτι ειμαι ξυπνια .Ξαφνικα ενιωσα δυο χερια να τυλιγονται γυρω απο την μεση και να με φερνουν κοντα στο σωμα μου μεσα σε λιγα δευτερα η πλατη μου ακουμπουσε το στερνο του για καποιο ανεξηγητο λογο η αρχισαν να ανεβενουν και η ανασαμου ξεριθμιστηκε τελιως με αποτελεσμα να καταλαβει οτι ειμαι ξυπνια

-Σε ξυπνισα, ειπε μαλακα δινοντας μου ενα φιλη στο μετωπο

-Μμμμμ

-Συγνωμη

-Δεν πειραζει που εισουν ?

-Πουθενα βγηκα να παρω λιγο αερα

-Μονο σου?

-Ναι

-Ααα

-Εσυ γτ εχεις κρυα ποδια \?

γυρισα μερια και τον ειδα να με κοιταει με το ενα φρυδι σηκωμενο και ενα πονυρο χαμογελο να διαγραφεται στα χειλοι του .Στην αρχη δαγκωσα τα χειλη μου στη σκεψη οτι αν το μαθενε θα θυμονε και μετα κοιταξα αθοα προς τα πανω

-Τι σκεφτεσαι

-Τιποτα , ειπα ξεφευγοντας μου ενα αχνο γελιο


You've reached the end of published parts.

⏰ Last updated: Jun 01, 2015 ⏰

Add this story to your Library to get notified about new parts!

ΘυμίσουμεWhere stories live. Discover now