•MATTHEO RIDDLE•

•6

tatile az kalmıştı, eve gitmek istemiyorum hele o adamın yüzünü görmek.. kabus gibi

bu sabah beni Mattheo uyandırdı ve kahvaltıya sonra geleceğimi söyledim

onlar kahvaltı yaparken ben keman çalıyordum birkaç saat sonra ders vakti geldi ve cübbemi giyip derse gittim

dersler yine bitmek bilmedi amina
neyse yine derse katılmaya çalıştım derslere katılmıyordum ama başarılıydım

sadece tatilin yaklaştığı için içimde bi korku vardı çünkü arkadaşlarıma babamla aramın iyi olduğunu söylemiştim

umarım tatil sorunsuz geçerdi, babamdan korkuyordum, arkadaşlarımın öğrenmesinden korkuyordum

dersler bitmek bilmedi bugün kendimi çok halsiz hissediyordum Mattheo ve Pansy'le bile hiç konuşmadım, aşırı halsizdim sadece uzanıp dinlenmek istiyordum

...
dersler bitince odama geçtim ve uyumaya çalıştım ama maalesefki uyuyamadım.. Revire gitmeye gerek yoktu alt tarafı halsizlik vardı üstümde

Uyuyamacağımı anlayıp bahçeye çıkmanın iyi bir fikir olduğunu anladım ve aşağı indim

bahçeyi gezerken derin bir nefes alabileceğimi düşündüm ama pekte öyle olmadı

gözüm kararmaya başladı ayakta durmaya çalıştıkça bacaklarım buna izin vermiyordu, daha fazla ayakta duramayacağımı anlayarak kendimi bırakmak zorunda kaldım bu kısa süre bana birkaç saat gibi zor gelmişti

Pansy'den
bahçede Tom'la beraber sohbet ederken Diana'yı gördüm bugün kötü görünüyordu bizimle bile konuşmamıştı

Diana'nın yanına gidecekken bayıldığını gördüm ve hemen yanına koştum bahçedeki herkes Diana'nın başına toplanmıştı onun için çok endişeliydim Tom onu revire götürürken bende hemen arkasından gidiyordum

Tom Diana'yı yatağa yatırınca bayan Poppy'i çağırdım bir kaç iksir hazırlayıp uyanınca içmesi gerektiğini söyledi

uzun süredir yemek yemediği için bayılmış, bundan sonra her zaman Diana'yı kahvaltıya çağırmadan rahat edemeyecektim

Diana'dan
uyandığımda revirdeydim sağ tarafımdaki sandalyede Pansy oturuyordu yanında ise Tom vardı

Mattheo buradamı diye baktım ama burda değildi, Pansy benim uyanmış olduğumu anlayıp hemen konuşmaya başladı

P; ya kızım nasıl korkuttun bizi sen neden yemek yemiyosun bundan sonra beraber kahvaltı edeceğiz bak hep öğün atlıyosun böyle olmaz ama

D; Pansy sakin ol istersen phlkfehasktlaeşdk

P; ya ben burda korktuğumu anlatıyorum sen gelmiş burda gülüyosun be kızım

D; ya tamam yani kendimi aç hissetmediğim zamanlar oldu o zaman da kahvaltıya inmek istemedim merak etme gülüm bidaha olmaz

biraz daha sohbet ettikten sonra dayanamayıp Mattheo'yu sordum

D; bu arada Mattheo nerde ya burayada gelmedi hem

P; sen onunla konuşmayınca morali bozuldu biraz ama şuan nerde bilmiyorum

derkerennnn içeri Mattheo geldi, yakışıklı insan lafın üstüne gelirmiş

M; Diana sen salak mısın senin için nasıl korktuğumu düşünemezdin bile çok korkuttun beni

Mattheo'nun benim için endişelenmesi hoşuma gitmemiş değildi yani
hiç beklemediğim bir hareket yaparak bana sarılınca bende sarılmasına karşılık verdim

P; bu romantik anı bölmek istemem ama Diana, bayan Poppy'nin hazırladığı ilaçları içmelisin

sol tarafımdaki masanın üzerinde içi ilaç dolu bardak duruyordu tadının kötü olmayacağını düşünerek hemen içtim
içmez olaydım...
MERLIN BUNUN TADI İĞRENÇTİ öğürür gibi oldum cidden böyle beklemiyordum

ilacı içtikten sonra yataktan kalktım daha fazla burda duramam odamda dinlensem daha iyi olur

...
odama geçtim Mattheo da benimle gelmişti sürekli rahat olup olmadığımı soruyordu benim için endişelenmesi çok tatlıydı<33

akşama kadar benimle durdu, Mattheo benim yanımda olunca daha çabuk iyileşiceğime inanıyordum

uyuyana kadar yanımdaydı bana bakınca gözlerinin içi parlıyordu bu, bu çok güzeldi, onun her detayı güzel

iviiiit bolumun sonuna geldiikkkkkk

umarim begenirsinizzzzz