Chapter 1

400 27 1
                                    

Edward: pre? Kita ko si nicole kagabi may ka holding hands na lalaki?
Wise: huh?
Eyon: same nag resto ata sila
Wise: gago totoo?
Eyon: oo paps
Wise: geh uwi na ako see you bukas gusto ko na matulog baka si pres nanaman mag bantay sa gate sungit sungit
Eyon: sge ingat!

(Kinabukasan)
Vee pov:
Maaga akong pumasok sa school kase akala ko ako bantay sa gate and now papunta na ako sa tapat ng canteen nakipag suntukan daw yung secretary ng ssg hayst

(Labas ng canteen)
Vee: wise! Ano ba itigil nyo na nga yan *pasigaw kong sabi habang hinahawakan ang braso ni wise*
Wise: tanginamo
Vee: ano ba talagang nangyari ha?
Wise: pag ka tapos ng lahat Nicole lolokohin mo lang ako? Napaka gago mo tiniis ko yang ugali mo tas ang ibabalik mo sakin pangloloko? *Sabi ni wise habang nanginginig ang boses*
Vee: wise kalma lang!
Nicole: wise sorry mag eexplain ako ganto kase yon
Wise: tangina! Wala ng magagawa yan pag eexplain mo nakita ko na lahat na ginagago mo na lang ako tama na pagod na pagod na ako! Ayoko na itigil na naten to
Nicole: sge yan ang gusto mo eh tutal nakakapagod ka na ren tanginamo *sampal kay wise*
Vee: *sampal kay Nicole* ang kapal naman ng mukha mong babae ka ikaw na nag loko ikaw pa yung nag papaawa pa victim? Lakas ng loob mo sampalin si wise eh kung kalbohin kaya kita dyan? Tska dapat sa kabilang building kayo ang layo nyo ah dun na kayo alis *pasigaw kong sabi habang naka taas ang kilay*
:alis na par si pres na nagalit baka madamay pa tayo *umalis*

Aga aga nasisira ganda ko bwisit

Wise: ah vee-
Vee: balik na kayo sa room nyo may mga klase pa tayo

(Fast forward)
Vee pov:
3 days 3 days ng hinde pumapasok si wise nag aalala na yung mga kaibigan nya nag papatulong na sila sakin kase hinde man lang nila makausap si wise may laban daw sila bukas sa basketball since malakas naman mga kaibigan ni wise sakin sinubukan kong puntahan ang location kung nasaan si wise

*knock knock*
Sa pag bukas ng pinto ay agad bumungad si wise matamlay ang mata medj pumayat

Wise: vee? Bat andito ka?
Vee: ok ka lang bat di ka napasok?
Wise: uh kase ano-
Vee: pasok ka na ulit kailangan ka ng team mo may laro kayo bukas diba? *sabi ko habang nilalapag ang bag sa maliit na table katabi ng sofa*
Wise: di ko alam kung kaya ko na...
Vee: bakit? About ba sa ex mo? Masakit paren ba?
Wise: oo sobrang sakit
Vee: andito lang ako pwede kang mag kwento sakin
Wise: nakakahiya
Vee: andito ako para pagaanin loob mo wise.
Wise: ma-masakit paren... sobra di ako makapaniwalang magagawa nya sakin yon minahal ko sya ng sobra akala ko sya na talaga di madaling kalimutan vee kase sobra kong minahal eh sobrang bigat ng nangyare
Vee: ganyan talaga wise hinde ka basta basta makakapag heal pero kaya mo yan wise wag mong madaliin lahat ng bagay
Wise: di ko lang talaga maintindihan pano nya nagawa sakin yon
Vee: may galit ka sakanya?
Wise: meron
Vee: kailangan mong tanggalin yan galit mo sa kanya pano ka makakalimut nyan?
Wise: vee parang di ko kaya pumasok eh
Vee: kaya mo yan wise magiging ok den ang lahat
Wise: sana nga
Vee: *smile* kaya mo yan andito lang ako! Kami nandito lang kami lagi para sayo marami pa dyan iba noh tama na kaiiyak pano ka magiging ok eh lagi kang nasa bahay umiiyak pasok pasok den aba wala na akong mapagalitan ng tatlong araw
Wise: kunyari ka pa miss mo lang ako eh
Vee: ulol
Wise: salamat vee.
Vee: wala yon pasok ka na bukas ah kailangan ka na ng team nyo!

______________________________________

The sun met the deep endTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon