as it was, brightwin

9

'okumadan once medyadaki Jay abimize bakmanız tavsiye edilir'

Masanın üstündeki kitapları bir araya
getirip topladıktan sonra kitaplığına dizdi yavaşca. Daha sonra masanın üstündeki boş kahve fincanını eline alıp mutfağa doğru adımladı.

Mutfak kapısından girerken çalan zilin sesiyle duraksadı. Anne ve babasının geç geleceğini bildiği için gelen kişinin küçük kardeşi olduğunu düşündü. Bu yüzden fincanı mutfak tezgahına bırakıp çok bekletmeden kapıyı açmıştı.

Kolunu kapıya yaslamış bir halde sırıtan gençle karşılaşınca geriye adınladı hafifçe.

"Selaam!"

Win gözlerini şaşkınlıkla aralarken, genç kendini evin içine atmıştı bile.

Bir süre kapının dibinde öylece kaldıktan sonra açık kapıyı kapatmış, gencin adımlarını takip etmişti.

Salondaki koltuğa oturup ayaklarını uzatan çocuğun hareketlerini izlerken
rahatlığı karşısında şaşkınlıktan ağzı
aralanmıştı.

"Ne o? gelmeme pek sevinmemiş gibisin. " dedikten sonra göz kırpmıştı ona.

Win yakınındaki tekli koltuğa oturduktan sonra derin nefes alıp bıraktı. Yüzündeki sinir bozucu sırıtma ifadesiyle ona bakan gence göz devirdikten sonra konuştu.

"Neden geldin buraya, kafandan ne geçiyor?"

Genç çocuk ayaklarını indirip yerinde hafifçe dikleşti ve fısıldar şekilde cevap verdi. "Sen.. sen geçiyorsun."

"Jay ben ciddiyim, neden geldin?"

"Konuşmamız gerek diye mesaj atan sen değil misin? geldim işte,
konuşalım."

"1 hafta öncenin mesajından mı bahsediyorsun? ayrıca konuşmamız gerektiğini söylediğimde evime gelmeni istediğimi kastetmemiştim."

Genç çocuk sehpanın üstündeki çikolatalı kurabiyeyi ağzına attıktan sonra ağzı doluyken konuştu. "Kahve içerken konuşalım bunu."

"Konuşmamız kısa sürecek, gerek yok." iç çekip bıraktıktan sonra devam etti.

"Bak Jay, ben bir karar verdim. Bu son 4 ayda seninle yaşadığım tüm herşeyi unutmak istiyorum, başından beri hataydı zaten."

İçini son günlerde pek rastlamayan o his kaplamıştı yine. Bu hissin tanımı yoktu onda. Tek bildiği, bu hissi yaşamasına sebep olan kişinin karşısındaki genç olduğuydu.

"Başından beri hata mıydı?"

Oturduğu yerden ayaklandıktan sonra gencin önünde diz çökerek göz teması kurmaya çalıştı. Fakat Win gözlerini,
karşısındaki gözler dışında her yerde
gezdiriyordu.

"Yapma Win. Biz seninle bir çok kez ayrılmanın eşiğinden döndük, ama hiçbir zaman hata olduğumuzu düşünmemiştin."

Win gözlerini onun gözlerinin üzerine getirdikten sonra silik bir gülüş attı.

"Bunu düşüneli baya oluyor. Hatta biliyor musun aklımdan hiç çıkmıyor."

Gözlerini kaçırdı tekrardan.

"Bu saçmalığa son vermek en iyisi."

Jay elini onun elinin üstüne getirdi yerinden hafif hareketlenerek.

"İlişkimizde yaşadığımız sorunların bitmesi için sana söz veriyorum, tamam mı?"

Win oturduğu koltuktan birden ayaklanınca, Jay de çömeldiği yerden ayaklanıp onunla yüz yüze geldi.