𝐓𝐚𝐞'𝐧𝐢𝐧 𝐚𝐠̆𝐳𝛊𝐧𝐝𝐚𝐧 Sabah Oh-jin'in bana bağırmasıyla uyandım 𝐎𝐡-𝐣𝐢𝐧; Oppa uyan artık annaannem bizi çağırıyor ve sen hala uyukluyorsun!! 𝐓𝐚𝐞; Tamam bebeğim uyanacapım şimdi sen çık ben üstümü değiştireceğim 𝐎𝐡-𝐣𝐢𝐧; Geldiğimde hala uyukluyorsan eğer çok kötü bozuşuruz. Haberin olsun 𝐓𝐚𝐞; Tamaaamm kaltım şimdi
Oh-jin gittijtrn sonra kalktım çünkü epet kalkmazsam Oh-jin beni gebertirdi. Banyoya gidip elimi ve yüzümü yıkadım sonra üstümü değiştirip aşağı indim. Oh-jin'le birlikte çıktık ve anneannemin evine doğru gittik.
Bu arada ben Kim Taehyung 27 yaşındayım ve ***** lisesinde edebiyat öğretmenliği yapıyorum. Oh-jin benim kardeşim ve biz az da olsa iyi anlaşırız. Oh-jin daha çok soğuk, sakin ve çok çabuk sinirlenen biri. Ben ise dalga grçmeyi seven, hiç bir şeyi ciddiye almayan, sevdiklerime karşı korumacı ve büyüklerine karşı saygılı davranan bir insanım.
Anneannemin evine varmıştık bile. Ben içeri girer girmez anneannemin her zaman kaldığı odaya daha doğrusu annemin eski odasına gittim. Annem ben 10 yaşındayken ölmüştü. O zamandan beri anneannem bize bakıyordu ben ünüversiteye grçinca anneannem biza bir ev aldı ve orda Oh-jin ile birlikte yaşıyorduk.
Ben yukarı çıkarkan Oh-jin ise mutfağa Hana nunaya selam vermeye gitti. Yukarı çıktığımda anneannemin orda olmadığını gördüm. Bu duruma çok şaşıtmıştım çünkü biz ne zaman annaannemin evine gelirsek anneannem annemin odasında oluyordu. Bende mutfağa Hana nunanın yanına gittim ve ona sarıldım.Hana nuna bizim için çok değerliydi o bizim doğduğumuzdan beri yanımızda kalıyordu. Onunla anne oğul gibiydik annem öldüğü zamanda o bizimle ilgilenmiş hatta benim psikoloğa gitmememi sağlamıştı. 𝐓𝐚𝐞; Nuna nasılsın? 𝐇𝐚𝐧𝐚; İyiyim canım Sen nasılsın? Görmeyeli kocaman olmuşsunuz🙂 𝐓𝐚𝐞; Bende iyiyim nuna🙂 𝐇𝐚𝐧𝐚; İyi olmana sevindim canım 𝐓𝐚𝐞; Nuna anneannem nerde annemin odasına baktım orda değildi. 𝐇𝐚𝐧𝐚; İçirde oturuyorlar. 𝐓𝐚𝐞; Oturuyorlar?? 𝐇𝐚𝐧𝐚; Birkaç kişi gelmiş. Onlarla konuşuyorlar 𝐓𝐚𝐞; Kim gelmiş? 𝐇𝐚𝐧𝐚; Kim olduklarını bilmiyorum ama samimi görünüyorlar 𝐓𝐚𝐞; Peki nuna:)
Biz konuşurkan birden anneannem Hana nunayı çağırdı.
𝐒𝐨-𝐣𝐢𝐧; Hana kızım,kim gelmiş? 𝐇𝐚𝐧𝐚; Tae'ler geldi efendim 𝐒𝐨-𝐣𝐢𝐧; Gelmeleri iyi oldu Onları çağırırmısın kızım?? 𝐇𝐚𝐧𝐚; Tabi efendim,şimdi gelirler
Hana nuna mutfaktan çıkınca bizde Oh-jin ile konuşuyorduk. 𝐓𝐚𝐞; Kim gelmiş acaba?? 𝐎𝐡-𝐣𝐢𝐧; Oppa inanki hiç bir fikrim yok. Anneannemin yakınıymış galiba çünkü anneannem yakını olmayan kimseye bu kadar samimi davranmaz. 𝐓𝐚𝐞; Haklısın bebeğim.
Biz konuşurken Hana nuna mutfağa girdi.
𝐓𝐚𝐞; Nuna anneannem seni niye çağırmış?? 𝐇𝐚𝐧𝐚; Sizi istiyor çocuklar. 𝐎𝐡-𝐣𝐢𝐧; Neden ki?? 𝐓𝐚𝐞; Neden ki?? (Aynanda söylerler) Benle Oh-jin birbirimize bakıp kahkaha attık Oh-jin ile ikiz gibiyiz bazı şeyleri aynanda söyler, bazı şeyleri aynanda düşünürüz hatta bazen aynanda aynı hareketleri yaparız. Bu duruma çok güleriz çünkü ikiz olmasakta ikizler gibi birsürü şeyimiz aynıdır. Biz kahkaha atarken o kadar çok sesli gülmüşüz ki sesimiz anneannemin olduğu odaya kadar gitmiş.
𝐒𝐨-𝐣𝐢𝐧; Çocuklar hadi gelin sizi bekliyoruz!!! 𝐎𝐡-𝐣𝐢𝐧; Geliyoruz anneanneeee!!!
Ben ve Oh-jin içeri doğru ilerleriz içeri girdiğimiz an Oh-jin'in şaşkınlıktan ne yapacağını bilemez. İçerdekilerin kim olduğunu bildiğini düşünüyorum yoksa böyle bir tepki vericeğini sanmıyorum. Genelde hoşgeldiniz deyip anneannemin yanına kıvrılırdı. Oh-jin ne kadar soğuk görünse de aslında çok samimi ve cana yakındır amaaaa sadece yakınlarına karşı.
