Yeni bir seneye başlamaya her nekadar hazır hissetmesemde hazırdım. Yine korkunç bir alarm sesiyle uyanıp malesef kii okula gitmenin zamanı gelmişti okulda oldukça çevrem vardı ama ne yazık ki bi kaç kişi hariç. Bu arada ciddi kötü bir hastalığın pençesindeydim yaklaşık bir yıldan beri bu hastalıkla savaşıyorum bunu en son söylememin sebebi ise önemsemem.. kansere yakalandıktan sonra herkesin bana iyi davranması inanın ki çookk sinir bozucu yavrum nasılsın iyimisin? Bugün seni daha iyi gördüm. İyilesiceksin vs biliyorum benim iyiliğimi düşünüyorlar ama bunun beni daha da yıktığını bilmiyorlardı. Tam hastalığımı unutup yaşamıma devam edicem ki birisi gelip "iyi gördüm seni iyiii" diyene kadar...
