-Medyadaki Mira'nın hastalığa yakalanmadanki son fotoğrafı.
Kız güzeldi nedense direk benim yanıma gelerek "merhaba ben babamın işi nedeniyle İzmirden İstanbul'a geldim annemi kaybettim ve babamda ressam." Asya yerine oturdu ve usulca dersi dinledi zil çaldığında ise yanıma oturdu ve "tanışalım mı?" dedi ve bende sessiz bir sesle kafamı onaylarcasına sallayarak "oluur tabi " dedim aslında hiç tarzım değildi kızlarla takılmak ama tanışmak istedim uzun bir sohbetin ardından iyi biri olduğunu anladım ve zilin sesi duyuldu ders müzikti asya yanıma oturmuştu açıkçası Asyanın neden benle bu kadar ilgilendiğini merak etsemde şimdilik merakıma yenik düşmek zorunda kaldım. Zil çaldı ders müzikti, müzik dersi en sevdiğim derslerden biriydi oldukça kafam dağılıyor ve kendimi iyi hissediyordum. Canan hoca sınıfa girdi. Bana anlamsız bakışlar atıp yanıma geldi ve "Miraycım sesinin çok güzel olduğunu duyduk lütfen bize bir şarkı söylermisin??.." kimseye şarkı söylememistim oysa.. Canan hocamın ısrarıyla sınıfta şarkı söylemek zorunda kalmıştım aslında ben bir o kadar da utangaç bir kızımdır ama Canan hocam bu utangaçlığımı yenmemde yardım edeceğini söylemişti artık her ne kadar işe yarayacaksa.. Herneyse şarkımı Canan hocanın ısrarıyla söylemek için sahneye çıktım ve söylemeye başladım..
" Nice to meet you, where you been?
Tanıştığımıza memnun oldum, nerelerde kaldın?
I could show you incredible things
Sana inanılmaz şeyler gösterebilirdim
Magic, madness, heaven, sin
Sinir, delilik, cennet, günah
Saw you there and I thought
Seni gördüm ve şöyle düşündüm
Oh my God, look at that face
Aman Tanrım, şu surata bak
You look like my next mistake
Sıradaki hatama benziyorsun
Love’s a game, want to play?
Aşk bir oyun, oynamak ister misin?
⚫⚫⚫
Sınıftakiler bana şaşkın yüzlerle bakıyolardı bu iyi yönden mi kötü yönden mi anlayamadım derken sınıf alkışlamaya başladı ardından Canan hoca sanırım sesim güzeldi bu ne işe yarayacaksa.. Herneyse bu son dersimizdi yüzümün dometese döndüğünü hisseder gibiydim hemen sınıftan ayrıldım arkamdan Ege ve Asyada bana yetişmek icin koştular Egenin yüzündeki ifadeyi anlayamadım derken "Mira kızım sesin mükko niye daha önceden niye söylemedin bayıldım bunu tekrarlamalısın yavrucum bi bff tavsiyesi" diyip göz kırptı "Ege biraz fazlami abarttin ben sadece evde tarağı alıp arada ergenler gibi mırıldanıp dans ediyodum ayrıca sesimde iğrenç nesini beğendiyseniz artık" diyip kahkaha patlattim tamam belki biraz komik ve diğer insanlardan farklı gülebilirdim "ıyğg seni öldürmek istiyorum dermiş gibi bakmayın nfnxnfnsnnd" ama gülmek çok iyi geliyordu içimdeki tüm kötü düşüncelern sanki gülmemle içimden akıp gidiyor gibiydi. Bende konuyu değiştirip Asyaya döndüm ve "kızım sen dehşet gitar çalıyosnn bayıldım" şimdi Egede güzel batari çalıyor diyemicem tabiki o inek bffem genellikle müzik derslerinde geometri testi çözer herneyse Ege ve Asyadan ayrılıp eve geldim ve direk odama yönelip yattım ardından annemin sesiyle kulaklarımın çınlaması bir oldu "Asyaa yine kıyafetlerini çıkarmadan direk yatağına yattım değilmi???" bu kadın nasıl biliyor müneccim mi diye düşünürken düşüncemin saçma olduğunu anlayıp Mira yine ne saçmalıyosun demem bir oldu ve annem odama girdi "Mira tahmin ettiğim gibi yine kıyafetlerini çıkarmamışın hadi çıkarda dolabına as kızım" kafamı sallayıp "anne odamdan çıkarsan eğer giyinebilirim" annemin odadan çıkmasıyla pijamalarımı değiştirip yatağa kendimi fırlatmam bir oldu siz şimdi benden dışarı çıkan arkadaşlarıyla vakit geçiren biri olduğumu düşünüyorsunuzdur ama ben hastalığım yüzünden pek dışarı çıkamayan evden okula okuldan eve giden bir kızdım annemin seslenmesiyle herzamanki gibi yerimden sıçramam bir oldu "Miraa yemek hazır hadi kızım aşağıda sofra hazır bekliyoruz seni" hastalığım yüzünden hernekadar iştahım olmasada anne zoruyla bir iki lokma bişey yemiştim babamın yanağımı öpüp "kızım bugün seni çok iyi gördüm" şu kelimeden nefret ediyordum ama neyse "size afiyet olsun ben doydum odama çıkıp dinleneceğim" evin tek kız çocuğuydum ve tek kardeştim o yüzden belkide bu kadar çok üstümde duruyorlardı. Göz kapaklarım uyumamak için direniyordu. Ah şu yeni nesil telefonlar laned şarjlar hemen bitiyordu. Telefonumu şarja takıp watpeddten kitap okumaya başladım sanırım daha fazla dayanamayarak göz kapaklarımın şarjının bittiğini anlayarak uykuya daldım...
