Świeże blizny / thriller | ZOSTANIE WYDANA!

PROLOG

Nie czuł nic. Jakby wziął o jedną tabletkę silnych leków przeciwbólowych za dużo. Informacje z zewnątrz, słowa, gesty, dźwięki docierały do niego odrobinę wolniej. To dlatego, że się odciął. Tak postanowił. Wszystko napływało do niego tak, jakby stał za kuloodporną szybą. Chciał słyszeć ten szum, przez który nie przebijały się słowa. Wiedział, gdzie się znajduje. Nie przewidział takiego rozwoju wydarzeń. Myślał, że jest silny, ale brak wolności złamał go szybciej, niż przypuszczał. Musiał się wyłączyć, żeby przetrwać.

Przez większość czasu funkcjonował w trybie off. Czasem jednak sytuacja wymagała tego, aby stał się maksymalnie skupiony. Konflikty w zamknięciu wybuchały często i tylko szybka i właściwa reakcja pozwalała na to, by nie eskalowały. By nie popadł w jeszcze większe kłopoty.

Działał na autopilocie.

Nie zdecydował, co zrobi, kiedy wyjdzie. Wizje powrotu do poprzedniego życia mieszały się z aktami zemsty, na które miał ochotę i powodowały znaczny wzrost adrenaliny. Zdecydował, że to nie miejsce i czas na bycie w ciągłym pobudzeniu. Tę energię postanowił zachować na moment wyjścia z więzienia. Teraz celem było przeżycie.

– Ej, ty! To nie o twojej sprawie mówią?

Szybko zorientował się, że chodzi o niego. Mimo wyłączenia, w którym zwykle trwał, starał się być czujny, by właściwie reagować na zaczepki.

Zsunął się z pryczy, tak by stopy dotknęły podłogi. Podążył wzrokiem w kierunku, w który wpatrywał się kolega z celi. Przykrył okaleczoną dłoń zdrową ręką.

Ujrzał zielony las z przewagą drzew iglastych, jakich pełno w Polsce. A jednak bardzo dobrze znał to miejsce. Czuł, jak przyspiesza mu oddech. Przeczytał pasek informacyjny na dole ekranu. Powoli zaczął do niego docierać głos z telewizora. I to nie dlatego, że tamten zrobił głośniej. To on przełączył się w tryb uważnego słuchania. Już wiedział.

Znaleźli ciała.