Ben herkesin bakıp kimsenin görmediği,görmeye çalışmadığı bir kişiyim.Sıradan bir hayat yaşayıp seninle mutlu olan biriyim.
O gün her zaman gittiğim o kütüphanede seni gördüm.Ekrandakinden çok daha güzel seni,ilk kez gördüm.
Sen baktın ama görmedin beni.Bakmakla görmek çok farklı kavramlardır.Zaten görmeni beklemedim.Sen dünyadan gökyüzüne bakan bir insanken ben sonsuz yıldızlardan biriydim.Nasıl görebilirdin beni.
Ama ben seni gördüm.O an o bir kaç dakika dursun istedim.Dursun ve zaten yaşamadığım bu hayatın sadece birkaç dakikasını sonsuza dek yaşayayım.
O birkaç dakikayı durduramadım ama çok şey yaşadım.Şimdi seni yazsam bu satırlara yüzlerce sayfa tutar diyemem.Anlatabilseydim eğer yüzlerce sayfa tutardı.Ama seni anlatmaya kelimeler yetmiyor Yoongim.
Sana ne kadar sevgi beslediğimi bilmeni çok isterdim.Kelimeler yetmezdi seni anlatmaya ama seni sana anlatsam yeni kelimeler de bulurdum eminim.
Beni tanımak ister miydin bilmiyorum ama ben seni her detayına kadar tanımayı çok isterdim.Belki başka bir evrende senin her detayına kadar tanıyorumdur,belki o güzel ellerine dokunmuşumdur.O güzel yüzünü birkaç dakika değilde saatlerce görmüşümdür belki.
Ama bu evrende birkaç dakika seni görüp yakınında olduğum için kokunu ciğerlerime misafir ettim ya daha fazlasını istemiyorum.
Benim güzel bebeğim sen hep mutlu yaşa ben o birkaç dakikanla yaşayıp öleceğim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
