《3》

22 1 2
                                    

ჯონმა ჯექსონი აყეენა და გარეთ გაიყვანა მთელს ქარხანაში მარტო ლილიანი და დავინაღა დარჩნენ მალე მანქანის ხმაც გაიგეს გარეთ მიხვდნენ რო მარტო დარჩნენ

-იმედი მაქვს ეს მამას ახალი ოინი არაა(ლილიანი)

-არგამიკვირდება თუ ეგრე იქნება(დავინა)

იარაღი წელზე ჩაიცურა და იქვე მდგარ დივანზე გადაეშვა ხელები თმაში შეიცურა და თვალი გაუშტერდა ლილიანი მაგიდას დაეყრდნო და სიცილი დაიწყო ამაზე ვერც დავინამ შეიკავა თავი და გულიანად ახარხარდა

-სირები(ლილიანი)
-ნაბიჭვრები(დავინა)

გარეთ ჩამოღამდა უკვე სრული სიბნელე იყო გოგოებმა დაამონტაჟეს კომპიუტერები სისტემები და მუშაობა დაიწყეს

-ლილიან სისტემა ჯერ არ გატეხო(დავინა)
-რატომ?(ლილიანი)
-ჯერ უნდა გავიგო რა ხდება რეალურად ისეთი შეგრძნება მაქვს მამა ბოლომდე არამბობს რაღაცას(დავინა)
-ესპანეთი ?სერიოზულად?(ლილიანი)

სკამი შემოაბრუნა რომელითაც მაგიდასთან იჯდა დაბზრიალდა მერე გააჩერა ფეხი ფეხზე გადაიდო და გაღიმებული დავინას მიაშტერდა

-არმითხრა რომ ჩემგან არელოდი(დავინა)

ისიც შემობრუნდა და გაიღიმა
ამ დროს ვიღაც დაბრუნდა კვლავ მანქანის ხმა იყო იარაღი მუხლებზე დაიდეს და თავის ადგილები დაიკავეს მალე ოთახში მომავალი ორი ადამიანის ნაბიჯების ხმა გაისმა და ისინიც მალევე გამოჩნდნენ კარებში

-ჯანდაბა უკვე ვფიქრობდი რომ მოკვდი(დავინა)
*ჩასმირკა და ისე რომ არც შეუხედავს გაიღიმა
-როგორც ხედავ არა(ჯექსონი)
-რატომ არ კოჭლობ არმითხრა
რომ არ გტკივა(დავინა)

ბიჭი მისკენ დაიძრა სკამი შემოატრიალა თავის მხარეს რომელზეც გოგო იჯდა და თვალებში ჩახედა

-კარგი რააა მე ასეთ ნაკაწრებზე არ ვკოჭლობ(ჯექსონი)

დავინამ სკამი უკან სწრაფად დაწია და ამ მანევრის გამო ლამის ჯექსონი დაეცა ნელა გასწორდა წელში და გაიღიმა წავიდა და დივანზე მოკალათდა

《ვარსკვლავ ცვენის ღამე》Where stories live. Discover now