Stay In Your Heart

Chapter 11-Truth Revealed

Dawns' note:

So di ako makaka upload simula next week ng tues. hanggang May 31. Babawi na lang po ako. Hehe basa pa mga rders!

-------------

Irene's POV

Buong byahe namin tahimik kami at ngayon nandito na kami sa harapan ng bahay namin. Bahay namin? Siguro minus X2 sa bahay nila Nobel. May pagmamay-ari ang mom ko ng isang company at isang commercial sa States. May fashion bouquet rin kami sa Mindanao.

Lumabas na rin ako at sumunod na rin siya.

"Ah... Thank you pala ha. Gusto mong pumasok? Wala naman rin si Mom kasi nandoon siya sa States para sa bagong commercial. Baka gusto mo ng coffee latté."-Ako

"Ahh ok lang salamat na lang. Kailangan na kasi ako sa bahay."-Nobel

"Ah ok. Thank you nga pala sa ride ha."-Ako

"Oo."

Tapos pumasok na siya sa sasakyan niya.

*Dugsh*

O ayun na ang lightning. Kaya lumabas siya at sumama sakin sa loob.

"Sigurado ka bang wala nanay mo baka susulpot yun dito."

"Insecure much?"

Natahimik na rin siya.

"Umupo ka muna sa living room at papatimpla kita ng coffee. Magbibihis muna ako. Tapos kukuha na rin ako ng damit para sayo."-Ako

Umupo naman rin siya sa sala at natahimik.

"Manang pakibigay nga sa ating bisita ang remote. Para naman may mapaglibangan siya."

"Yes po ma'am."

Pumunta naman rin ako sa aking kwarto ng nakita ko ang hindi ko namalayang pupunta sa kwarto ko.

"Mama!!!!" haha sa sobrang miss ko sa kanya ang higpit talaga ng aking kapit sa kanya. After nung sleep over namin pumunta na si Mama ng states.

"Grabe naman to si Baby bam ang higpit ng yakap! Miss mo talaga ako no?!" Pagmayabang sakin ni Mama. Tinatawag ko siyang Mama pagprivate pero pag public ay Mom.

"Oo naman pero bakit???"

"Bawal na bang magpa-surprise? At sino ba ang nasa.living room. Ang alam ko may bisita ka?"-Mama.

"Ahh oo nga nay. Siya po kasi ang nagsundo sakin papunta rito. Kaya pinatimpla ko siya ng kape. Hahanap na rin pala ako ng damit niya. Sige nay bibihis muna ako at lalabas na ako."

Lumabas na rin si Mama at sinara ko na ang pinto para makabihis ako. Pagkatapos kong magbihis, may kinuha akong t-shirt at isang short pant na panglalake. Kakahiya nan kapag pambabae na lang ang ibibigay ko diba?

Tapos na akong nagbihis kaya lalabas na ako.

Nasa second floor kasi ang aking kwarto kaya mung tinitingnan ko ang bisita( na nakatalikod) , tumitingin ng basketball tapos sa coffee table doon nakapatong ang coffe niya doon at parang isang sip na lang ubos na.

O my Goshhhhhh.... Katabi niya si mama. Si mama rin nagsasalita habang itong lalakeng ito tango lang rin na parang gets niya.

Bumaba na rin ako.

"Kamusta naman kayong dalawa."-Ako

"O anak nakita mo naman pala si bambam. Bakit mo ba hindi sinabi sakin?"-Mama

"Mom... Ehhh kasi naman di kami close ehh. At ayaw niya na tinatawag na bambam in public kasi raw kakahiya. .. At Actually mortal enemy ko yan. Pinagbigyan lang." explain ko.

"Ahh... Pero bad ka parin.. Hindi mo kasi sinabi ihhh!!!" tapos nag-pout si Mama. Kahit kelan may pagka isip-bata rin si Mama.

"Kuya bam dito ka na lang muna matutulog kasi gabing gabi na. Doon ka sa guest room. Baka maaksidente ka pa kasi. Bukas ka na umuwi sa inyo ha?!"

"Ok po."

"Hoy tiktik ito na ang gamitin mo. "-ako

"Thank you wakwak!" tapos nagsmile siya na fake.

"Alam niyo ba ang cute cute ninyo. Especially na na tawag niyo sa isa't isa... Wakwak at tiktik... Hehe may TV naman rin sa kwarto kaya kung gusto mo doon kana magtingin. Ini-off kasi namin yan kapag mag 8:25 pm. Ngayon kasi 9:00 na ehhh..."

"Ma naman ehhh!!!! Di kami cute noh? At may Shane na yan!"-Ako

"Shane ka jan! Hoy wakwak iba na ang gusto ko. Si Jana na kaya." Ay bali-buto na tong tiktik na toh. Sinabi daw kasi niya sa kay HL na di daw siya magkakagusto doon sa kay Jana. Girl crush kasi yun ni Hl.

"I dont care. Matulog ka na nga!!!"... Haha I won! Pumasok na kasi siya sa guest room.

***********

Nobel's POV

Eshhh... Nahihiya na nga ako sa nanay niya, dinadagdagan niya pa. Ayun nandito na ako sa guest room. Haaaaahhhhhh..... Breath in,breath out. Hanggang ngayon mabait parin ang nanay niya sakin. Parang gusto ko tuloy na ulitin ang mga memories naming magkapamilya. Ako,si wakwak, si mama,papa, mama at papa niya. Parang nakakamiss lang talaga ehhh...

Nung umalis sila(sa States raw sila), doon na naming nalaman na may breast cancer si Mom. Ang masaklap , STAGE 3 NA!!. Parati namin siyang inaalagaan. Eh since lalaki nga kami ni tatay, pinapakunsulta lang namin siya. Ano ba kasi ang alam naming mga lalaki sa breast cancer?

Di nagtagal namatay rin si mom... After kong mag 7, nagmahal ulit si dad. At doon ko na nakilala si Brother monmon. Di kami gaano ka close kasi mukha siyang nerd na mature pero nakakatawa siya. At ng nag 8 years old na ako, andyan na si brother bunbun. Ang totoo, after nung car accident, nagka-amnesia siya. Ang sabi namin sa kanya name niya ay Honey Lou pero gawa(2X) lang namin yun. Ewan ba kung ano name niya. Sabi namin yun para di siya magalit sa mundo. Siya na rin siguro ang babaeng hard-to-get pero kami lang talaga ang may hilig ng basketball at some boys stuff. Hehe...

Si tita Jem, medyo strict. Siya lang ang nagpapa-grounded saamin pagnag-aaway kaming tatlo or may nabasag kami. Pero ok na yun na nasa ibang bansa siya. Doon kasi,siya ang nagma-manage ng isang company namin. Pero alam namin na concern at protective lang talaga siya.

Binuksan ko ang tv pero pinahina ko lang. Nandito ako sa second floor na parang katabi lang ng kwarto nitong wakwak. Ang sa kay Tita bam kasi nasa first floor.

********---------

Irene's POV

"Mornin' sunshine" bati ni Mama saakin habang binubuksan ang kurtina.

"Ahh my eye!!" kunyari kong arte.

"Anak 6:20am pa naman kaya pwede ka na bang bumangon? Ah oo nga pala. Bukas na ang flight ko kaya aabsent ka muna... Magsho-shopping tayo." excited na sabi ni mama.

"Ma, I'm sorry pero di ko pwedeng mag-absent. Strict kasi adviser ko.at ma,matutulog muna ako... 5 more minutes" tapos nagkunyare akong nagsno-snore.

"Okay. Si bambam nga pala umalis na. Nagthank you daw sayo...."-Mama

Umalis naman si Mama...

----------

Dawns' note:

Teen fic po talaga to ha?! Some names are true pero ang story hindi po. Basta itong dalawa na toh may bagong tawagan. In personal... Si Irene "aswang" habang si Nobel "zombie" .... Totoo rin po na crux ni Nobel si Jana. Kahit magkaribal ang magkapatid. Hehehhe...

Vote???

Comment???

Follow!!!