Hayat

Anne

Çok yorgunum anne.
Tut elimden kaldır beni,
Çek kurtar karanlıklardan beni anne.
Nefes alamıyorum, göremiyorum,
Duyamıyorum, sevemiyorum anne.
Çok korkuyorum anne çok.

Yardım et bana anne.
Usandım ağlamaktan,
Bıktım uykusuz kalmaktan anne.
Bilirsin anne,
Halbuki çok severim uykuyu,
Ağlamaktan nefret ederim anne.
İzin verme anne.
Ağlamama ve uykusuz kalmama
İzin verme anne.

Çocukluğumu ver bana anne.
Bisiklet sürerken sokaklarda
Kaybolduğum çocukluğumu ver bana anne.
Pamuk şekerimi, oyuncaklarımı,
Meybuzumu, şekerli sakızlarımı ver bana anne.
Dizimdeki yaraları, kirli kıyafetlerimi
Sokak oyunlarımı, saçma sorularımı
Pastel boyalarımı ve gülmeyi istiyorum.
Ufakken kurduğum düşleri istiyorum anne.

Acıyor anne.
Sol yanım çok acıyor.
İnsanlar çok kötü anne.
Canımı acıtıyor insanlar.
Büyümek istemedim hiç anne.
Biliyor musun?
Ondan hep bu çocukça davranışlarım.
Büyünce sokakta ağlamak ayıp anne.
Büyüyünce acı çekmek var,
Büyünce yalnızlık zorunlu oluyor anne.

Anne!
Bana kahkahamı ver.
Bana hayallerimi, hayal gücümü,
Mutluluğumu, ufak ellerimi,
Bana sokağımıza gelen 1 TL'lik salıncağı ver anne.

Ölüyorum anne.
Çok sevdiğin kızın içten içe ölüyor,
İyi biri değilim anne.
Eski mutlu kızın yok artık anne.
Öldürüyorlar anne beni!
Nefes almama, sevmeme izin vermiyorlar.
Acı çektiriyorlar, canımı yakıyorlar anne.
Neden yardım etmiyorsun anne?
Çok severdin beni.
Şimdide sevsene anne.
Koruyup kollasana beni,
Tüm can acıtan şeylere karşı.
Ölüyorum anne!
Gözünün önünde ölüyorum.
Niye  bana elini uzatmıyorsun anne?