lost on you | taegyu

27-geçmiş

bu bölüm için belirli bir şarkı yok, çünkü bölümdeki duyguları hissettirecek bir şarkı bulamadım.

iyi okumalar <3333

-----

"...olay böyle oldu anlayacağınız. Lütfen beni affedin Bay ve Bayan Kang. Taehyun'u koruyamadım..."

Bayan Kang anne edasıyla Kamal'a sarıldığında gözlerim dolmuştu. Soobin elimi tuttu,gülümsemeye çalıştım.

Güçlü olmalısın,Beomgyu.

Hep güçlü oldun.

Şimdi de güçlü olmalısın.

En azından sevdiğin çocuk için.

"Senin suçun değil,"dedi Bayan Kang. "Sen bilemezdin kavga çıkacağını ve bıçaklı olduklarını canım."

Jeno lafa girdi.

"Kamera kayıtlarını buldular. Yakalandıkları an davayı açıp tutuklama talep edeceğiz. Hyungum ülkenin en iyi ceza avukatlarından, tanıyorsunuz. Merak etmeyin. Bu işi ona bırakırsak en az 10 yıl yerler."

Bayan Kang başını sallarken Bay Kang ayağa kalktı.

"Ben bir arayayım Jieun'u. Mirae napıyormuş bakalım."

"Tamam canım ara. Ben ararsam anlar sesimden."

Bay Kang bahçeye çıktı.

"Mirae nerede?"diye sordum. Sesim çok kötüydü. Boğazım ağrıyordu ağlamaktan.

"Teyzesinin yanında. Getirmedik onu etkilenir diye. Abisine çok bağlı..."

Başımı salladım. Burnumu çekip gözlerimi sildim. Ayağa kalktım.

"Annemle konuşmak istiyorum. Gelirim birazdan."

Merdivenlerden yukarı çıktım ve Taehyun'un odasına girdim.

Odası çok güzel kokuyordu. Hıçkırıklarıma engel olamadım ve yere çöktüm.

"Lütfen gitme... Lütfen Taehyun... Sensiz yaşayamam..."

Biraz daha ağladıktan sonra kendime geldim ve saate baktım. Saat gecenin üçüydü. Annem muhtemelen uyuyordu ama onu uyandırmam gerekiyordu. Haberi yoktu ve ben kötü haldeydim. Eğer onunla konuşmazsam,ondan çekindiğimi düşünüp üzülecekti.

Telefonumu aldım ve annemi aradım. Açmasını beklerken Taehyun'un yatağına oturdum. Birkaç çalıştan sonra annem açtı.

"Alo, Beomgyum? Noldu bebeğim?"

Gözlerim tekrar doldu.

"Anne,uyandırdım mı?"

"Hayır dizi izliyordum da,senin sesin neden böyle? Noldu oğluma? Anlat bakalım."

"Anne..."

"Kuzum?"

Ağlamaya tekrar başladım. Yatakta cenin pozisyonuna geldim. Bir süre ağladım. En sonunda biraz daha rahatlayınca konuştum.

"Anne Taehyun bıçaklandı..."

"Ne?!"

Annem şaşkınlıkla çığlık atarken gözlerimi sıktım.

"Evet. Annesi ve babası da geldiler. Anne doktor durumu kritik dedi. Yaşamak istiyorsa yaşar ama istemiyorsa..."

Ağlamam şiddetlendiğinde annem susmuştu.

"Oraya geliyorum."

"Anne hayır-"

"Hayır Beomgyu geliyorum. Çok kötü haldesin. İzin alırım. Ayrıca Taehyun benim de oğlum sayılır."