144 Hours of Happiness

The End Of The Beginning

Date: 11/14/22

The end of beginning...

Pumasok ako ng school ng may bigat sa nararamdaman ko.

Hindi nako dumaan sa room niyo.

Tila'y malungkot ang kalangitan satin ngayon.

Recess natin, at nakita sa canteen kasama mga kaibigan mo.

Masaya kang nakangiting kaharap sila.

Biglang nagbago yung expression ng mukha mo.

Nung nakita mo ako.

Hindi nakong nag-atubiling kumustahin ka.

Agad akong umakyat ng room para kainin ang binili ko.

Uwian na at ako na nalang mag-isa umuwi.

Nasa lubong kita sa daan.

"Hi"

Sabay ngiti.

Hindi ka kumibo sakin, kaya naman nauna nalang akong maglakad.

Nakauwi nako ng bahay at kumain.

Chinat kita.

"Gawa mo?"

"Am Busy"

"Kumain kana?"

"Hindi pa"

"Kain na"

Viniew ko yung story mo na may nakalagay tungkol sa nakaraan mo.

And I confronted you.

"Mahal mo pa?"

"Idk"
"hmm i see"

Sabi na nga ba...

"Jie masaya nmn ako Kasama ka kala ko nga nakamove on na ako eh kaso Nung nakita ko sya kahapon bumalik lahat eh"

"Kaya nga malungkot ako kagabi"

Dagdag mo, hindi nako nagulat dahil alam ko nang mang-yayari to.

"you said, hindi ka ganun"

"it's fine, my fault"

I act fool to seduce you more.

"Oo mahal ko pa, pero di na ako babalik sa knya kit may feelings pa ako doon"

"I'm sorry love ko sya pero di na tlga ako babalik doon"

You broke my trust by being fool.

"i dont trust you now"

Reply ko sayo.
I know i don't have rights.

"Isasauli ko nlng sing sing mo tas nalaman rin ni tita na bat daw may Kasama akong lalaki kit oinagpabwalan ako"

Dagdag mo.

Hindi nako nagreact pa....

Alam kong wala na.

Pero hindi ba't sinabi mo na hindi na?

Alam ko na

Tapos na.

Awat na.

Alam kong gusto kita, pero di na ako magpapaloko pa.

Ayoko nang Igaslight sarili ko sayo.

Para akong tangang umaasang magkakaroon ng pag-asang walang tyansa.

Ipinilit kong inilayo ang sarili ko sayo.

Mahirap palang kalimutan ang taong ayaw mong makalimutan.

Ilang beses mo akong inuto sa mga salita mo.

Salamat sa limang araw na naging masaya ako.

At sa Isang araw na....

Kinabukasan.

Dumaan ako sa room niyo para kunin ang sing sing na binigay ko sayo.

Gusto ko itapon sa labas ng building.

Kaso papatayin ako ng nanay ko......

But all i want you to know, i was hurt runa.

(Inspired In Movie: 500 Days Of Summer)

"Ako lang pala sa istoryang ito"
- Iluna