Çadıra girdiğimde Neteyam hariç herkes ordaydı. Lo'ak bana baktı
Lo'ak-( ağzını oynatarak) Neteyam seninle değil miydi?
Airell-(Ağzını oynatarak) Hayır benimle değildi...
Kiri- ( Ağzını oynatarak) Ne demek benimle değildi.
Airell- ( Ağzını oynatarak) Dalga mı geçiyorsunuz
Tuk- Hey ne konuşuyorsunuz?
Airell- Hiç öylesine havadan sudan
Neytiri- Bu havadan sudan olan kişi kim peki
Lo'ak- Ne
Airell- Tamam doğruyu söylicem
Dedim Kiri ve Lo'ak bana baktılar
Airell- Ben yarın onlarla gitmek istemediğimi söyledim. Onlar da nereye diye sordu bende yeni gelenlerin yanına dedim öyle işte
Jake- Neden gitmek istemiyorsun peki
Airell- Çünkü çok sıkılıyorum ya
gülmeye başladılar. Ne alaka şimdi
Tuk- Abim nerde?
Lo'ak- Burdayım
Tuk- sen değil Neteyam
Ah be Tuk
Neytiri- Gerçekten nerde o hiç geç kalma-
Neteyam- Ben geldim
Jake- Nerdeydin
Neteyam- İkranımla ilgileniyordum
Jake -tamam geç hadi
Ve yemek yemeye başladık sohbet ettik falan. Sonunda Yatma zamanı gelmişti herkes kendi hamağına geçti. Çok uykum gelmişti ve hemen uyudum.
.
.
.
.
.
.
"Güzel kızım" bu sesi hiç duymamıştım arkamı döndüm ve bana benzeyen bir kadın gördüm bana sevgiyle bakan... Kadını incelerken arkamdan bir ses daha geldi " Ne kadar büyümüşsün" sesin geldiği yöne doğru döndüm bir adam bana bakıyordu o da bana benziyordu, kadın uzun boyluydu benim gibi... Adamın gözleri maviydi benimki gibi. İkiside aynı anda "Ailene sarılmayacakmısın Asterıa..." Asterıa kimdi? Etrafıma bakınmaya başladım " Senden bahsediyoruz tatlım" dedi kadın. Onlar benim ailem miydi... Annem ve babam. İkiside yanıma geldiler ve bana sarıldılar bende onlara karşılık verdim. Etraf birden karardı, yeniden aydınlandığında annemi ve babamı aramaya başladım. Bağıra bağıra ağlıyordum yukarıdan bir ses geldi " Sakın ağlama güzel kızım biz her zaman seninleyiz"
.
.
.
.
Hamaktan kan ter içinde kalktım nefes nefeseydim gözlerimden yaşlar akıyordu ama herkes uyuduğu için ses çıkaramıyordum.
Hızlıca hamaktan kalktım ve dışarı çıktım nefes alamıyordum tek söyleyebildiğim şey
"anne, baba gitmeyin lütfen beni bırakamayın"
evet ben hayatım boyunca çok nadir ağlamışımdır, çünkü huysuzluk yaparsam beni sevmezlerdi onlar da beni terk edip giderlerdi.

ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bazen Hayat İyi Olabilir/NETEYAM SULLY KURGUSUDUR
FanfictionJake ve Neytiri savaştan sonra güvenlik için ormanı gezerken bir bebek buldu.Ancak bu bebek onlardan birinin değildi...