1.Bölüm

174 80 42
                                    

Selam sizleri çok seviyorum ❤Yorumlarınızı bekliyorum.

SUSMAK ÇÜRÜTÜLMESİ EN GÜÇ SAVUNMADIR


Serkan'la parkın ortasındaki banklardan birine oturuyorduk.Bugün Serkan çok tuhaf görünüyordu.Yüzü çökmüş bir halde ve mosmor bir şekilde karşısındaki ağaca bakıyordu.
"İyimisin Serkan?"
"İyi değilim Banu"
"Neden bir şey mi oldu"
"Banu buradan kalkalım yolda anlatırım."
Serkan söylediklerini çok merak ediyordum.Çünkü onu seviyordum.O da beni seviyordu.Ona bir şey olmasından korkuyordum.Parktan ayrılıp evin yakınlarına gelmiştik.Serkan 10 dk boyunca bir şey demedi ve sonunda dayanamayıp
"Serkan 10 dk bir şey demiyorsun.Lütfen seni böyle üzgün görmek istemiyorum.Olanları anlatır mısın?
Serkan yüzüme baktı ve bunu hiç böyle bana bakarken görmemiştim.Ağzını açtı
"Banu seni çok sevdim ama artık herşeyi öğrenme zamanın geldi beni hiç unutma"
"Serkan ne diyorsun?"
Serkan elimi bırakıp yolun ortasına gitti ben öylece yolun kenarından bakıyordum hiç birşey yapamıyordum.Serkan bana eliyle öpücük attıktan sonra karşısına baktı bende oraya baktım ve Serkan'a doğru gelen mavi araba kornaya bastı ama Serkan arabanın geleceği noktada
"Banu herşeyi bilmen gerekiyor.Beni affet."
Araba ona çarptı ve ben orda yıkıldım onun yanına bile gidemedim.Çünkü aynı travmayı görmek istemiyordum.

15 YIL ÖNCE
Annemle babam birbirlerini çok seviyorlardı.5 yaşıma gireceğim doğum günümde annem ve babam bana sürpriz yapacaklardı.Ne olduğunu bilmiyordum ama keşke bilseydim.Annem ve babam
"Banu kızım hadi ama giy beyaz elbiseni gideceğiz bir yere çabuk ol"
"Baba bana sürprizi şimdi söyleseniz nolacak ki lütfen"
"Kızım adı üstünde sürpriz"
Arabaya bindiğimizde annem ve babam benden daha heyecanlı görünüyorlardı .Ben arabada hiç konuşmamıştım.Annem ve babam aralarında fısır fısır konuşuyorlardı.Ben merak ediyordum.Tam o sırada karşıdan gelen bir kamyon
bizim arabaya çarptı.
"Anne baba uyanın sürprizimi daha görmedim.Anne hadi bak beyaz elbisem kirlendi kırmızı oldu Baba"
O günden sonra yurtta kaldım taki bu yaşıma kadar.

Ameliyathanenin önünde bekliyordum.Hiç birşey bilmeden çaresizce öylece bekliyordum.Bazen ağlıyordum bazen sinirleniyordum bazen de bağırıyordum.Kimsem yok olmicakta hayatım mahvolmuştu elimden gitti Serkan.Belki umudum tükenmedi belki çıkacak o kapıdan ama ya o kapıdan çıktığında canlı olarak değilde ölü olarak çıksa korkuyordum.Bahçeye hava almaya gittim belki havayı asla solamıyacaktım yine de gittim.Hava aldıktan sonra Hastanenin yanındaki marketten su aldım.Hastane girişinde bir ses duydum.Sesin geldiği yere baktığımda iki adamın aralarında geçen konuşmalarına kulak kestim.
"Oğlum kızı bulmamız gerek yoksa mahvolacak."
"Bulmalıyız Serkan'ın yaptığı şeyden sonra o kızı bulup patrona götüreceğiz.Ondan sonra diğer kızı bulucaz.Ama yinede dikkatli olalım."
Bu konuşmaları duydumda hemen hastane kapısından dışarı çıktım.Bunlar kimdi hem benim sevgilimin onlarla işi neydi.Kaçmalıydım ama ya beni bulurlarsa hem Serkan'ın durumunu nasıl öğrenecektim?"Koştum daha doğrusu kaçtım.Yanımda hiç birşey olmadan kaçtım.Üzgündüm çünkü sevgilimi arkamda bıraktım daha doğrusu o beni bıraktı.Hastaneden biraz uzaklaştım soğuktu ellerim üşüyordu ama yakınlarda bir lüks araba gördüm içinde bir kızın ağzı bağlı olduğunu gördüm.Bu olamaz bana kimsenin göremeyeceği hareket yaptı kaç diye.Kaçtım koştum bu kız kimdi yoksa o ķız bu muydu?Tam o sırada bir sert şeye çarptım.Başımı kaldırdım.Bir adamdı bana sinirli bakıyordu hayır bu olamaz ağzımı eliyle kapattı.Içimden imdat dedim ama kimse duyamadı her zaman ki gibi.Bunlar kimdi işleri neydi Serkan'ı özledim.Hem de çok ama bu seste nerden geliyordu?
"Bulduk ikisini sırada intikam"

HEPİNİZİ SEVİYORUM❤❤

ŞAHİDİM AYHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin