bölüm 11

9 1 5
                                    

Chan ona sarılmıştı gerçekti bu hayal gördüğünü sandı biran Jeongin ama gerçekti ona şuan sarılıyordu.

Keşke dedi şuan elimde bu çiçekler olmasa bende ona sarılsam dedi.

Chan geri çekildi yüzünde kocaman bir gülümseme ille Jeongin'e sarıldığı için ezilen çiçekleri alıp kapının yanında bulunan ayabaklığın boş rafına koydu.

'Gel içeriye soğukta kalma'

Jeongin başını sallayıp içeriye adım attı onun girmesi ile kapıyı kapatı Chan.

Jeongin yüzüne bakamıyorum yanakları pembe in en koyu rengini almıştı bille.

Chan elinden tutup onu oturma odasına doğru yürütü iki koltuğa oturup yanına geçti.

'Geldiğin için teşekkürler Jeongin beni  kırmadım kırsan bille özür dilemene gerek yok benim senden özür dilemem gerek dedi' sonrada doğru sesi kısılmıltı kendi bille duyamamışttı.

Jeongin başını kaldırıp ona baktı 'biran seni kırdım sandım hyung bana yazmayınca evden dışarı çıkmayınca üzüldüm'

Karşında sankı 19 yaşında bir çocuk yoktu şuan Chan ın 5 yaşında babasına bir şey anlatan bir erkek çocuğu duruyordu sanki dudağın kenarı yukarı doğru kıvrıldı.

Yine düşünmeden hareket etti sağ elini aklırıp jeongin saçların arasına daldırdı.

O gün Minho üst kattan aşağı inmemişti Jeongin gidene kadar yukarıda durup düşünmüştü camdan geldiğini gördüğünde baya şaşırmıştı çok büyümüştü Jeongin sonda aklına sevdiği adam geldi o da değişmiştir diye düşündü yada başka biri ile birliktemidir diye düşündü.

Sevdiği adamın her hareketini uzaktan izlerdi Minho her fırsat bulduğunda onu izlemeye çalışırdı ama hayatında neler olduğunu bilmezdi.

Sevdiği için gitmişti ona zazar gelmesin diye gitmişti bu kasabadan ama bir yanıda burada kalmıştı kendine kızıyordu bazenleri.

Onu da yanına alıp gitmesi gerektiğini  söylüyordu ama öbür yanı onu almadığı için huzurluydu en azından başına bir iş gelmicekti kasaba da güvenli kalıvaktı

Her ikisi de çok acı çekmişlerdi her ikisi de çok fazla acılara gögüsgermişlerdi.

Cebinden telefonu çıkartıp Jisung ile çekildiği resimlere baktı gözleri dolmuştu onu çok özlemişti kokusunu  özlemişti sesini duymayı özlemişti.

Her şeyi ile özlemişti onu ama gitmesi gerekti elinde başka bir çözüm yoktu.

Düşünceleri onu ele geçirmeden telefonun erkanı katıp ayağa kalktı halletmeleri gereken önemli şeyler vardı şuan sevdiği adamı koruması gerekti onun başına bir şey gelsin istemiyordu.

---------------------------------------------------------

iki bölüm sonra kitabı final yapa bilirim

His ScentHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin