sen bunları okuduğunda ben gitmiş olacağım.
tamamen bu dünyanın acısından kurtulmuş, tertemiz, saf olacağım.sana bu kutuyu versin diye gitmeden önce chan'a vereceğim. biliyorum hala konuşuyorsunuz.
bazen çok merak ederim, giderken nasıl hisseder insan? nefesi mi kesilir? korkar mı? üşür mü? körleşir mi yavaş yavaş?
küçükken gitmekten çok korkardım. hala ağzıma bile zor alırım bu kelimeyi.
bir hatıram var. babam evi bırakıp gittiğinde, annem balkonda sigara içip ağlarken yanına yaklaşıp, sen de gitmeyeceksin değil mi diye fısıldadığım zaman.
ama gitti hyunjin.
o da senin gibi beni yüz üstü bırakıp gitti.
tek fark, sen hala nefes alıyorsun.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
and i'm gone / hyunlix
Fanfictioninsanlar gider ama terk edişleri kalır daima. - süt ve bal