My Love My Doctor

1

Ren; Jisung, şu dosyaları getirir misin?

Js; Getiriyorum!

Js; Buyur..- *gözleri karşı cama kayar*

Ren; Sağol da, birşey mi oldu?

Js; Şu karşı camdaki çocuk, çok sakin ve sessiz duruyor.

Ren; Ah o mu, o geldiğinden beri çok sakindi. Adı Lee Minho.

Js; Hmm...Onunla ilgilenen birisi varmı?

Ren; Vardı, ama kimse başa çıkamadı onunla, biraz fazla sinir bozucu.

Js; Ben ilgilenebilir miyim?

Ren; Emin misin?

Js; Hmhm

Ren; Peki, al bu dosyada onun hakkında herşey yazıyor. Önce bir incele, sonra yanına git.

Js; Tamam.

Bana verdiği dosyayı alıp kendi odama geçtim. Masama oturup hemen incelemeye başladım. Aklıma takılan tek şey bu kadar sessiz birisi nasıl akıl hastanesine düşebilirdi..? Okurken birşey fark ettim, babası ile tek kalıyormuş, annesi trafik kazasında ölmüş. Babası da alkol kullanan birisiymiş...

İncelemeyi bitirdikten sonra odamdan çıkıp onun odasına yöneldim. Kapıyı tıklatıp içeri girdim.

Yatağına uzanmış müzik dinliyordu. Beni gördüğü hâlde görmemezlikten gelip gözlerini kapattı.

Yanına gidip oturdum, kulaklıkların çıkarttım.

M; Ne var?

Js; Ne dinliyorsun?

M; Seni ilgilendirir mi?

Js; Evet.

M; Ver kulaklığımı!

Js;. Bağırma be insanlar rahatsız olcak!

M; Ver o zaman aq

Js; İyi be al yemedik. Neyse kavga etmeye gelmedim ben, tanışmak için geldim.

M; E bilgilerim sizde vardır zaten ne gerek vardı?

Js; Yüz yüze tanışmak istedim, hem sende beni tanırsın.

M; Seni niye tanımak isteyeyim?

Js; Çünkü senin doktorun benim.

M; Hah, bu zamana kadar kimse benim kalıcı doktorum olamadı, kendine fazla güvenme.

Js; Emin misin?

M; hmhm..

Js; O zaman sadece izle, bakalım dediğin gibi olacak mı...

Yataktan kalktım ve odadan çıktım. Çocuk şimdiden kendini soğutmaya çalışıyordu, ama ben yemeeeem.

(Yazarken deprem oldu burda Allah'ım)

Js; Ren, ben çıkıyorum eve gitmem lazım.

Ren; Tamam yarın erken gel işimiz var.

Js; Aman be her zaman işimiz oluyo zaten :'(

Ren; Hadi hadi mizmizlanma, git güzelce dinlen sinirimi bozma.

Js; İyi be.

  Hastaneden çıkıp eve doğru yürümeye başladım. Yürürken bir yandan müzik dinliyor bir yandan da o çocuğu düşünüyordum. Çocuk çok farklıydı, hemde baya farklı. Şimdiden sinirimi bozdu ama ı-ı dayanıcam :')

  Eve geldim, üstümü değiştirip hemen yatağa geçtim. Yatağa yattığım gibi uyku moduna geçtim, nedensizce bugün çok yorulmuştum.

____________________

Selaam<3 Biraz kısa oldu sanki :]
Umarım seversiniz daha önce hiç Fic yazmamıştım eheh

Oy vermeyi ve yorum yazmayı unutmayın<33