Weekend came...
"Ano?! Petchay?!"
[ Huwag mo akong sigawan! ]
"Ano pa po ba kasi?" I lowered my voice. Getting impatient with all of these ingredients in front of me.
"Pagkatapos ng toyo?" Nilagay ko na ang mga sinabing sangkap ni Mommy.
After 100M years... I survived!
Adobo, Sinigang, Paksiw, Pakbet, Kaldereta at Mechado kasama ang mga dessert na natutunan ko sa pagsama kay ate Eraah dati sa baking shop. Success!
Nandito na sila!
"Woooow!"
"Ang dami naman nito Mrs. Henderson"
"Ang swerte ni Bossing! Laging masarap ang pagkain pag-uwi!"
Kung alam niyo lang...
Kinurot ko si Minwoo na mangha rin kagaya nila habang nakatingin sa mga pagkain.
"Ready for payment" bulong ko.
'Thank you' he mouthed that made me smile.
I never expected na liliyaban kami ng tanong ng mga empleyado niya.
"Kailan kayo nagkakilala?" Siniko ko si Minwoo.
Tumawa ako ng peke. "Ah, haha. We're childhood best friends"
Nagulat sila. Well, it wasn't a lie.
"Nagkiss na po kayo?" Kinikilig na tanong ng nakakabatang empleyado nila. I remember her name is Janeya. Tinamaan na ata ng alak ang isang to.
Nang maalala ang tanong ay baka para nakong kamatis. Walang hiyang bata naman to.
"Yes" nagulat ako nang si Minwoo ang sumagot.
When did we?!
@UNWELLWINGS✍🏼
YOU ARE READING
Maybe Meant To Be
FanfictionHow can you love someone you just met? Is it possible to familiar someone with eyes, height and watch? Was it delusional to believe that it has something to do with how destiny playfully works together with cupid who shot people using his bow and v...
