çığlıkları yağmurun sesiyle karışıyor
sesler korku filmlerini andırıyor
tebessümlerin acı gerçekleri
kendilerini her gece gösteriyor
her gün aynı yüz aynı morarmış göz altları
dudakları hep yukarı doğru kıvrılıyor yalandan
kimse bilmiyor içten içe çürüdüğünü
bu sefer ağlıyor sadece ağlıyor
yalanlar söylüyor sonra kendine kızıyor
her yalanından başka bir yalan çıkıyor
tekrar kendine kızıyor
fakat bir şey değişmiyor
şimdi yağmurun altında
bedenine düşen damlalar onu titretiyor
yalanlardan acılardan arınmaya çalışıyor
artık damlalarla birlikte düşüyor gözyaşları
aynaya her baktığında kendinden utanıyor
yalanlardan yaptığı aptallıklardan utanıyor
kaplumbağa gibi içine çekiliyor
utancıyla baş başa kalıyor
ve yağmuru seviyor
herkes yağmurdan kaçıyor
o ise ıslanıyor iliklerine kadar
yağmuru hissediyor yağmuru yaşıyor
baştan aşağı ıslak
hem ağlıyor hem gülüyor
hâlan yağmurun altında duruyor
ve tatlı bir tebessüm ediyor
02.02.2023
