11 Years Later
"Hayır Suk-chul! yemeğini bitirmeden masadan kalkmak yok!"
"Peki anne."
Masadaki herkes, suk-chul'un Hyunjin'e anne demesine gülerken Jeongin işten yeni gelmişti.
Takım elbisesi ile içeri girerek, Hyunjin'in arkasından beline sarıldı. öpüp kokladı onu.
Hyunjin, konuştu;
"Hoş geldin hayatım."
Birbirlerine kısa bir öpücük kondurduktan sonra, Jeongin iki oğlunun ve bir kızının yanaklarına öpücükler kondurmuştu. Oğlu Suk-chul'un bugün 11. yaş günüydü. Bu yüzden ona bir sürpriz hazırlamışlardı.
"Suk-chul, babana söylemek istediğin bir şey var mı?"
Hyunjin, gülümseyerek konuştu. suk-chul, masadan dolayı gözükmeyen eteği ile babasının karşına çıktı. Jeongin, gözleri kocaman olmuş bir şekilde oğluna bakıyordu. Onda, Hyunjin'i görmüştü.
"Baba ben..."
"ÇOK GÜZEL OLMUŞSUN OĞLUM!"
Babasının verdiği cevaba karşı şaşıran Suk-chul, Hyunjin'e baktı.
"Dolabımda bir kaç etek daha var. sonuçta bende etek giymeyi seviyorum. Beraber giyebiliriz."
O gün, bütün aile çok mutluydu.
-Son-
