Let me forget

Prolog

Cynthia na pierwszy rzut oka wygląda na silną osobę. Lecz to tylko pozory. Tak na prawdę ta dziewczyna jest bardzo wrażliwa. Mogłoby się nawet wydawać że aż za bardzo. Ale to właśnie dodaje uroku rudawej czternastolatce.

Dziewczyna nadal nie może się pogodzić z tym, że jej o pięć lat starsza siostra Stella odeszła przez wypadek spowodowany przez pijanego mężczyznę.

- Przykro mi z twojej straty. Na prawdę rozumiem, jak cię boli ta strata. Mnie też boli. - podszedł do Cynthii dwudziestodwuletni chłopak jej siostry i złapał ją za ramię.

- Nie. Thomas nie rozumiesz. Nie znałeś jej tak długo jak ja. - odsunęła się, aby wyższy od niej mężczyzna ją póścił. - Stella była ze mną przez całe życie. Widziałam ją codziennie od kąd pamiętam. Z tego co wiem to poznałeś moją siostrę o wiele później, niż ja.

Thomas nic nie odpowiedział. Próbował z rudowłosą dziewczyną, lecz ta za wszelką cenę próbowała unikać kontaktu wzrokowego z nim. Patrzała tylko na trumnę swojej siostry próbując powstrzymać łzy.

- Najlepiej dla nas obu będzie, jeśli nie będziesz mi się więcej w życiu pojawiał, aby mi o niej nie przypominać. - dodała i szybko starła łzę z policzka.

Lecz ona jeszcze nie wie, jak trudno z jej życia będzie wymazać chłopaka jej siostry. Ciężej będzie z bliską osobą z jego otoczenia, o której jeszcze nie wie.