[Unicode]
ခွမ်း......
"ဘာဖြစ်တာလဲ သမီး...."
"ဟိုလေဖေဖေ....မီးငယ်ဖေဖေ့ရဲ့ စာကြည့်စားပွဲကို သန့်ရှင်းရေးလုပ်ပေးနေရင်းနဲ့ ဖေဖေ့ရဲ့ ဓာတ်ပုံမှန်ဘောင်လေးကို တိုက်မိသွားလို့"
ဓာတ်ပုံမှန်ဘောင်ကျကွဲသွားလို့ အထိတ်တလန့်ဖြစ်ကာ ဖအေဖြစ်သူကို ကြောက်လန့်တကြားကြည့်နေသည့် သမီးကိုကြည့်ကာ
"အော်ဘာမှ မဖြစ်ပါဘူး....ထားလိုက်သမီး မှန်ကွဲစတွေ ရှမယ် သူသူ့ကိုရှင်းခိုင်းလိုက် ,သူသူရေ လာပါအုံး ဒီမှာသမီးတိုက်မိထားတဲ့ မှန်ကွဲစတွေကို လာရှင်းလိုက်ပါအုံး" ဆိုကာ တစ်ခါတည်းပြောလိုက်သည်။
"လာသမီး.....အပြင်ထွက်လာခဲ့"
"ဟုတ်ဖေဖေ"
.....
Next day .....
"ဖေဖေ..."
"ဟေ....ဘာပြောစရာရှိလို့လဲ....သမီး"
ကိုယ့်အနားကို စာအုပ်လေးတစ်အုပ်ပိုက်ပြီး တွန်ဆုတ်စွာရောက်သည့် သမီးဟာတစ်ခုခုကိုပြောချင်နေသည့်ဟန်....။
"ဟိုလေ ဖေဖေ့ကို.....မီးငယ်ပြစရာရှိလို့ပါ "
သမီးထုတ်ပြလာတဲ့ စာအုပ်လေးကြောင့် ဦးသက်လွင် သမီးကိုနားမလည်စွာပြန်ကြည့်လိုက်သည်။
"ဖေဖေ ဒီစာအုပ်ကို မေမေမဆုံးခင်က မီးငယ်ကိုပေးထားခဲ့တာပါ နောက်ပီးဒီစာအုပ်ထဲမှာလေ မနေ့က ဖေဖေ့စာကြည့်စားပွဲပေါ်က မီးငယ်တိုက်မိပြီး ကျကွဲသွားတဲ့ဓာတ်ပုံမှန်ဘောင်ထဲကလို ဓာတ်ပုံလေးတစ်ပုံလည်းရှိတယ်"
သမီးရဲ့စကားကြောင့် စာအုပ်ကိုအမြန်ယူလိုက်ကာ စာအုပ်အဖုံးကိုသာစိုက်ကြည့်နေမိသည်။ဦးသက်လွင် စာအုပ်ကိုမဖွင့်ကြည့်သေးခင် စာအုပ်အဖုံးကို အသာအယာပွတ်သပ်နေမိသည်။သမီးပေးလာခဲ့တဲ့စာအုပ်လေးက ဒိုင်ယာရီစာအုပ်လေးတစ်အုပ်ဖြစ်သလို အချိန်အတော်အကြာသိမ်းထားတဲ့စာအုပ်လေးဖြစ်သည်။
စာအုပ်ကိုဖွင့်ကြည့်လိုက်ချိန် စာအုပ်အတွင်းကစာရွက်လေးတွေတောင် ဝါဆွေးဆွေးဖြစ်နေခဲ့ပြီး သမီးတစ်သက်ရှိနေပြီဖြစ်တဲ့ အချိန်တွေဟာလည်း နောက်ပြန်လှည့်လို့မရနိုင်ခဲ့ပေ။
YOU ARE READING
ရွက်ဟောင်းတွေလည်းကြွေခဲ့ပြီ ရွက်သစ်တွေလည်းဝေလေပြီ
Historia Cortaချစ်ခြင်းမေတ္တာတွေဟာ အမှန်တကယ်စစ်မှန်နေရင် ပြန်လည်ဆုံဆည်းနိုင်ပါတယ်
