Bir Aşk Hikayesi

Herşey tesaadüf mü?

Bir sabah uyandığımda içimde değişik bir mutluluk vardı. Sanki bugün herşey Bambaşka olacak çok mutlu Olacağım. Bütün herşey geçecek gibi..
Biraz hava almak için dışarı çıktım. Bir parkta oturacaktım. Ve hazırlanıp dışarı çıktım. Parka giderken eski sevgilim ,çok Sevdiğim kişinin sokağından geçiyordum. Bir an herşeyi hatırladım. İçimde çok büyük bir Pişmanlık vardı. Tabi onun yanında sinir ve üzüntü. Onu görmemek için hızlı hızlı yürüyüp gittim. Bir marketin önümden geçerken iştee oo! Onu marketten çıkarken gördüm. Oda beni gördü. Bir süre birbirimize baktık. Ikimizde pişman dolu gözlerle bakıyorduk. Benim Gözlerim doldu, ağlıyacak gibi oldum ve gittim. Arkama baktığımda o hala benim peşimden bakıyordu. Onun Yaşadığım güzel anılar başımı ağrıtıyordu. Hatırladıkça çok fena oluyordum. Kötü anılar ise, onları Hatırlamak bile istemiyordum. Sonunda patka gelmiştim. Bir banka oturup ağlamaya başladım. Telefonumun ekranını açtım. Telefona bakıp bakıp duruyordum. Çünkü ekran görüntümde onun resmi vardı. Kaç ay geçmesine rağmen hala değiştirmemiştim. Çünkü ona hala ilk günkü gibi aşıktım. O ise Başkasına aşıktı. Birden Yanıma biri oturdu. Saçlarımı okşayıp, herşey düzelecek bize biraz zaman Lazım dedi. Kafamı kaldırıp baktığımda o çok Sevdiğim Yanımda oturuyordu. O an bi boşalma oldu. Ağlıyacaktım ama kendimi zor tutuyordum.
Ben: bize zaman Lazım değil senin adamlığın Lazım. Diyerek gittim. Tam giderken kolumdan tutup,
Çok Sevdiğim: Üzgünüm. Dedi
Ben: Üzgün olman hiçbirşeyi değiştirmiyor.
Çok Sevdiğim: benim Sevdiğim kız bu deil, sen bu olamazsın.
Ben: Çünkü senin sevdiğin kız başka, ben Değilim.
Çok Sevdiğim: Hayır. Ben sadece kendimi kandırmısım. Benim sana karşı olan duygularım hiçbir zaman değişmedi. Ben hep seni sevdim.
Ben: Sana artık inanmıyorum , güvenmiyorum.
Çok Sevdiğim: Ya olamaz. Sen bu olamazsın. Benim Sevdiğim kız kimseye bağırmaz, kimseyi üzmez , hele beni üzmeye kıyamaz. Bana bağırmaz, beni bırakıp gitmez. Ben senin bu sinirli halini değil saf halini seviyordum. Benim Sevdiğim kız bu değil, benim Sevdiğim kız saf kalpli bi kız. Ben o Kızın saf kalbini seviyordum.
Ben: Artık o saf kız yok. Hani sen gurur gurur diye ortalıklarda dolaşıyorsun ya ben o gururu senin için kaç defa kırdım. Kaç defa gururu bırakıp seni affettim. Kaç defa gururumu kırdın. Artık benim sabrımın sonu da geldi. Gururu kırılan kızı kimse tanıyamaz. Çünkü çok değişir. Bambaşka olur. Kendimden biliyorum. Diyip gittim. Banka oturup ağlamaya başlamıştı. Bende hızlı hızlı eve doğru gelip odama geçip yorganın altına girdim. Aklımda hala o vardı.