The Maid's Secret

Chapter 2: The Deal

"You're gonna be a household maid."

Maid, my ass. The exact moment I heard the information, my feet automatically moved on its own to ride something as soon as possible to say all my sentiments to Master Phoenix personally. Bahala na si Joshua mag-asikaso ng mga bagahe ko. Basta ako, mauuna na ako.

Buryo akong nakapara kaagad ng masasakyan. Huli ko na lang narinig ang boses ni Joshua kung kailan nakapasok na ako ng sasakyan. Sorry, pal. This is emergency. "Minato chiku ni watashi o jisan shite kudasai." (Trans: "Please bring me to Minato District.") turan ko sa drayber at maagap naman siyang tumugon dito sa pamamagitan ng pagpapaandar kaagad sa sasakyan.

The hidden headquarters of the Phoenix Organization here in Japan will be located somewhere near the Nezu Museum at the Minato District, Tokyo. Yes, our headquarters can not only be found here in Japan but also on New York, St. Petersburg on Russia, Qingdao, and many more. We want to put our flag on every country that we could reach to make the communications handy in case something unexpected happens during one of our agents' mission.

Luckily, it only took us about fifteen minutes to arrive at our destination. I gave my payment to the driver and asked him to keep the change since I no longer have the time to talk about the fare price. 

Dali-dali na akong naglakad papunta sa liblib na lagusan para makapasok sa ahensya. Aha! Found it! It's an old bench here in this particular isolated garden. The flowers waving anyone's attention away from the secret this bench have kept for years.

Abang nilapat ko naman ang hintuturo ko sa ilalim ng pinakadulong kahoy kung saan nilagyan ng identification censor ito. I felt the heat coming from the device as it scans my thumbprint.

Sa isang iglap lang ay tumaob ang upuan at kusa namang nagbukas ang lupa upang lamunin ako papasok. Napasigaw na lang ako sa mabilis na pagdulas ko pababa. Kalaunan naman ay napakalma na ako nang masilayan ko ang paisa-isang pagbukas ng mga ilaw na nagpakita sa akin ng higanteng padulasan na ito na siyang susi papasok ng himpilan. 

As I have reached the end, the agents who were working a while ago have hurriedly made a line to greet me. Hindi naman sa mas mataas ang posisyon ko sa kanila. Walang mas nakatatas sa amin dito maliban sa tinuturing na ama ng lahat. Sadyang naging kilala na ako ng lahat dulot na rin ng mga misyong napagtagumpayan ko.

"Hisashiburi." (Trans: "It's been a while.") ganting bati ko sa kanila at sinenyasan ko na sila na magsibalik na sa kani-kanilang mga gawain dahil hindi ko naman intensyon na abalahin sila sa pagdating ko. 

Mabilis akong dinala ng mga binti ko sa Head Office. Ni hindi ko na nga nagawa pang silipin ang mga naging pagbabago man sa lugar na ito nang umalis ako dahil sa kating-kati na ako na masagot ang mga katanungan ko.