Love Forever

2

Minęło dwa miesiące od wypadku. Wszystko się wali. Ojciec zaczął pić. Shara wyjechała w tak trudnym dla mnie momencie. Teraz nic nie mam, wszystko przepadło, w sercu mam pustkę. Ojciec rzadko wraca do domu trzeźwy, a jak nie ma żadnego alkoholu w domu to staje się agresywny, krzyczy, przeklina, wyzywa mnie, bije... Teraz mieszkam z nim w jakimś śmierdzącym mieszkaniu z wszędzie panującym grzybem i pleśnią. Nie mamy pieniędzy.
Jutro początek roku szkolnego 3 klasa liceum, czyli ostatnia.
Obudziłam się wcześnie bo chciałam się przygotować. Idę pod prysznic i wykonuje codzienną toaletę, upinam włosy w kucyk i przebieram się w najładniejsze rzeczy jakie mam, czyli czarna spódnica po mamie i biała bluzka. Wyszłam z domu i kieruję się w stronę szkoły. Po dziesięciu minutach jestem w szkole i ignoruje ciekawskie spojrzenia w moją stronę. Wchodzę do sali gimnastycznej, ponieważ tam odbędzie się rozpoczęcie roku szkolnego, rozglądam się po sali, a mój wzrok zatrzymuje się na nim...
~Nick
Pojawiła się ona. Kim. Podkochuje się w niej od pierwszej klasy liceum. Teraz tak jakby wygasła. Stała się blada. Schudła. Jej oczy straciły blask. Słyszałem o wypadku. Biedna Kim.
Chciałbym jej pomóc, ale nie wiem jak, ona jest taka krucha, taka delikatna. Co zrobić?
*
*
*
~Kim
Po bardzo długim i nudnym rozpoczęciu szkoły, poszłam pod prysznic zmyć z siebie stres.
Weszłam pod prysznic i poczułam chłodną orzeźwiającą wodę na moim ciele.

Emma śmiała się do rozpuku, ja też. Kocham ją jest moim skarbem. Oddała bym za nią życie.
-hihihi, Kim! - śmieje się malutka.
-nadal będziesz migała się od sprzątania!?- pytam śmiejąc się
-nie!- krzyczy przez śmiech.
-oj, kocham cię, mała- mówię.
-oj, tofam cie, duzia.

Wciąż nie mogę się pogodzić, że odeszła, tak bardzo tęsknię za Emmą. Wychodzę z pod prysznica i zauważam, że mimo wolnie po płynęły mi łzy po policzkach. Tak bardzo ją kochałam.
------------------------------------------------------
Pozdrawiam Lola :3