Berust in onze lot

30

Overrompeld laat Hanane het winkelmandje, midden in de gangpad staan. Met een enorme knoop in haar maag, en hartpijn, haast zij zich naar haar auto. De tranen plakken op haar wangen, maar het stoort haar niet. De pijn vanbinnen is het enige waar Hanane aandacht voor heeft. Het is onbeschrijfelijk. De pijn dat er in haar rondgaat, slokt al haar energie op. Het lopen wordt steeds zwaarder. Haar zicht houdt zij gericht op haar zwarte Volkswagen. Hanane snakt ernaar, om zo snel mogelijk in haar auto te zitten. Afgebakend van de rest, en de wereld om haar heen. Met iedere stap, komt zij dichterbij. Nog enkele stappen en Hanane staat naast haar auto. Een glanzende zwarte Audi, valt haar op. Haar gevoel, geeft haar hersenen een sein om de auto in de gaten te houden. Op een leeg parkeervak blijft Hanane stilstaan, tegenover haar eigen auto. Haar gedachtes halen alle herinneringen op. Het zorgt voor pijnlijke steken in Hanane's hoofd. De beelden van het ongeluk, het restaurant en hun eerste ontmoeting, razen door elkaar heen in Hanane's gedachten. Alles verdwijnt als de Audi haar kant op rijd, stapvoets. ''Het is een Q8, niet van Salah.'' Mompelt Hanane meerdere keren in haarzelf. Des te dichterbij de auto komt, des te meer de spanning bij Hanane stijgt. De knoop in haar maag wordt groter, dus loopt Hanane snel door naar haar auto. Net wanneer zij haar autodeur heeft geopend, komt de Audi tot stilstand achter haar auto.

Aarzelend draait zij zich om, vlak voor het instappen. Salah leunt over het stuur, en kijkt Hanane diep in haar ogen aan. Ondanks de afstand, is de aantrekkingskracht nog zo sterk. De kwelling in hun ogen, bevestigen de wederzijdse gevoelens over hun huidige situatie. Op de achtergrond staat Amina, met ontzet naar de tweetal te kijken. De seconden lijken uren te duren, en Amina voelt zich eenzaam worden. Door een diepe zucht te uiten, probeert zij de aandacht te trekken van Salah. Tevergeefs, want Salah heeft enkel oog voor Hanane. Haar gehele fysieke verschijning neemt hij nog eens goed in zich op. Voor even houd hij zijn blik op haar ogen. Een afscheid, dat is hoe het aanvoelt. Een gedwongen afscheid. Een glinstering op Hanane's hand, vangt zijn aandacht. De zilveren ring, trekt hem terug naar aarde. Moedeloos laat hij zijn hoofd naar achteren vallen, waarna Salah met een hoge snelheid wegrijd. De liefde van zijn leven achterlatend. De aanwezigheid van Amina, voelt benauwend aan. Binnen enkele minuten staan zij weer voor Amina's deur. Zwijgend staart Salah voor zich uit, wachtend tot Amina besluit uit te stappen. Amina voelt zich genoodzaakt om nog één laatste opmerking te laten. ''Laat haar niet gaan. Je gaat spijt krijgen.'' Verwonderd draait Salah zich om naar Amina. Na een kleine glimlach te hebben geschonken, stapt zij de auto uit. Met de hoop, ooit iemand op haar pad te krijgen die ook haar zal aankijken zoals Salah naar de jongedame keek. Nog altijd vol verbazing, valt Salah ver in zijn gedachten. Het is al te laat. De spijt dat Salah heeft, vreet aan hem. De blik in haar ogen, pijn en hopeloosheid. Het baart hem zorgen. Ergste van allemaal, is dat Salah er niets tegen kan doen. Hij moet er vrede mee hebben. Hanane valt onder de bescherming van een ander man. Er zal een ander man van haar houden, en lief hebben. Haar handen zullen door een ander worden vastgehouden. Miserabel, Salah voelt zich afgemat. De gedachtes alleen al, bezorgen hem een onbeschrijfelijke frustratie.

Ruw wordt hij uit zijn gedachtes gehaald, door geklop op zijn raam. Salah houd zichzelf koel, als de vader van Amina ongeduldig nog eens op het raam klopt. ''Salam à 'ami.'' Uit respect stapt Salah zijn auto uit, en gaat tegenover de vader van Amina staan. ''Ah, nu is het salam. Waarom komt Amina verward het huis binnen, en vertelt zij dat het klaar is tussen jullie? We zijn pas twee dagen verder?'' Onthuts vraagt Amina's vader om verheldering. Begrijpelijk knikt Salah. ''Het was een kennismaking 'amo. Wij hebben met z'n allen afgesproken, dat er Amina en ik elkaar eerst beter leren kennen voor een officiële handvraging. Tja... helaas passen wij toch niet zo goed bij elkaar.'' Na kort te hebben gediscussieerd, laat de vader van Amina het erbij liggen. Opgelucht stapt Salah weer zijn auto in, en rijd in een rap tempo de straat uit. Zijn opluchting is voor kort, als hij een zwarte Volkswagen naast een parkeervak ziet staan. Het lijkt enorm veel op Hanane's auto, beseft hij zich. Gezien het redelijk rustig is in de woonwijk, stopt ook Salah iets verder van de Volkswagen. De gedachte, dat hij Hanane op iedere moment kan zien, overweldigt hem. Ondanks het feit dat zij onmogelijk weer bij elkaar kunnen komen, blijft Salah verlangen naar Hanane's aanwezigheid. Het is ook onmogelijk om de vrouw te vergeten, die zijn ogen heeft geopend. Zonder haar zat hij mogelijk nog altijd in het criminele circuit, en had hij de rust van zijn geloof niet gekend. Bedenkend blijft hij zijn blik op zijn achteruitkijkspiegel houden. Het is zijn geloof die hem leert geduldig te zijn. Daarnaast brengt het rust met zich mee, dat als Allah Swt twee zielen bij elkaar wilt brengen, dan zal het ook gebeuren ondanks de afstand.