"Sev beni Taehyung nolur"
"Seni annen bile sevmemiş ben nasıl seveyim Jungkook"
Dışardaki seri katil yüzünden kimse dışarı çıkamazdı.Ama bir gün o katil yakalandı ve cezaevine atıldı.Aradan 1 yıl sonra en güçlü hapisten kaçan Kim Tarhyung halka ikin...
Sevinç,korku,üzüntü bu üç duyguyu aynı anda yaşıyordum çünkü bilinmeyen biri arayıp Jungkook elimizde demişti.Sevinmemin nedeni Jungkook'un yaşıyor olması,korkmamın nedeni ya Jungkook'u öldürürlerse,üzüntümün nedeni Jungkook ölürse ben ne yapardım?
Ve şuan en korktuğum şey olacak gibi hissederken attıkları konuma gelmiştik.Şehir dışında olan ormanlık alanda bir evdi.Görüntüsü ise çok modern duruyordu.Kaç yıllıktı ki bu ev?
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Evin dış görünüşü tanıdık gelirken umursamadım.Üçümüzde kapıya doğru ilerlerken kapının bizim için aralık bırakıldığını fark ettim ve elimle kapıyı ittirdim.İçeri adımımı attığımda etrafın kapkaranlık olduğunu gördüm.
Namjoon ve Jin de içeri geldiğinde kapıyı kapattı arkamızdan Jin.Işıklar pat diye açılıp içeriden arkadaşlarımın çıkıp doğum günümü kutlaması aklıma gelebilecek son şeydi.
Ve aklıma gelebilecek son şey şuan yaşanıyor çünkü ışıklar açılıp içeriden arkadaşlarım çıkmıştı ve fazladan iki kişi daha Taehyung ve Jungkook.Şaşkınlıkla "Siz ciddi misiniz lan?" Diye bağırınca Yoongi'ye koşarak sarıldım ardından Kai'ye.
Jungkook'u görünce göz yaşlarımı tutamadım.Sağ gözümden düşen yaşı sildim ve Jungkook'a sarılıp "Özür dilerim korku filmine daldık ama seni aradık biliyo musun çok ağlattın beni Jungkookie" diye sayıklarken Jungkook da bana sarıldı.
Sessizce "Özür dileyecek kişi benim ama yaptıkları şeyden benim de haberim yoktu Hobim" diye konuşunca güldüm.Geri çekilip ellerini tuttuğumda bileklerindeki izlerle dondum.
Jungkook anlamış gibi ellerini benden çekip "Önemli birşey değil" Diyince inanasım gelmedi ama bozmak istemedim bu anı.Jimin söylenerek "Alın elimden şu pastayı da bende sarılacağım Hobi'me" diyince Namjoon pastayı aldı.
Jimin gelip hızlıca bana sarıldığında karşılık verdim.Namjoon ise "Üfle lan şu mumları eriyo hepsi sonra da sarılırsın kaçmıyorlar ya" Diye söylenince mumları üfledim ve hepsi alkışladı gecemiz çok iyi geçip pastalarımızı yerken
"Taehyung seni hiç görmedim sadece Jungkook'un evinde gördüm.Sen kimsin?" Dediğimde güldü ve "Ben bunlarla çocukluk arkadaşıyım ve 1 yıl önce falan hapise girmiştim o yüzden tanımıyorsundur" dediğinde kafamı aşağı yukarı sallarken dondum
"S-sen katilsin ve biz-" derken Yoongi sözümü kesip "Taehyung bizi öldürmez korkma bu kadar Hoseok" Dediğinde güldüm ne güzel konuşuyordu kıçını ısırdığım keşke aramızda Jimin olmasaydı.O sırada Kai "Hadi içki içip delirelim!" Diye heyecanla konuşunca kıkırdadım.
Jimin ise "Sen içmeden de delisin içmene ne gerek var amına koduğumun dölü" dediğinde daha çok güldük.O sırada ise Kai söylene söylene kalkmış ve içkileri getirmişti.
