Yalnızlığın bir tarifi yoktur,evet bu bir gerçek.İçinde kopan fırtınalar,dışa bir nefes olarak çıkar.Birilerine Duygularımızı hissedirmek için ruh eşimizi iyi bulmamız gerekir.Bazen hiç beklemediğin anda gelir bazen ise,Bir ömür boyu ararsın,ararsın da bulunmaz.Bu öyle birşeydir ki; Sesinizi, içinizde geçen onca sesleri dışa vurmak istersiniz ama olmaz işte.Bunun en güzel tarifidir,"Sessiz çığlık"...
Yüzünün güzellikleri,Mutluluğun sebebi,Sizi aşka inandıran birinin olması ne kadar güzeldir.
Aşk,sizi kandıran,aldatan,Kıran,üzen,ölüme sürükleyen.Bir o kadar da,Sizi Bağlayan,şımartan,mutlu eden,Yaşamı sewindiren bir kavramdır.
Huzur sizi yaşatan, sewginizi,varlığınızı bir tutan aşkı tutkulayan,Sevdiğinizi sewdirendir.
Kalkması en zor sabah uykulardır.Uyanmamız şarttır,ya okulumuz ya da işimiz vaktinde yetişeceğimiz yerler vardır.Sabah saat 6.30 - 7 gibiydi,herzaman ki gibi yorgun ve bitkindim.Kalkmam lazımdı babamın patron olduğu şirketin yöneticisiydim.Ünivertiseyi mimar olarak bitirdim,babama katkı sağlamak amacıyla yanında çalışıyorum.Her öğle arası sonrası odamın tamamını kaplayan pencerelerden dışarı bakıyorum.
Anayol üzerinde şirketimiz,halk otbüslerinin durduğu durak karşısı hemen.
Bugünde yoğun bir çalışmadan sonra penceremin önüne geçtim kahvemle. Göz gezdiriyordum uzaklara dalmışım. Durakta duran bir kıza bakarken hem de , şimdi fark ettim. İncelemeye başladım hemen . Uzun siyah saçları ,buğday teni uzun boylu bir kız. Güzel biri evet. Otobüs geldi ve uzaktan kalabalık görünüyordu o da bindi. Benim işime bakma vaktim gelmişti zaten. Kapı çaldı, sekreter hale hanım ; Bir sürü dosyayla gelmişti yine .Saat ilerledikten sonra babamla birlikte çıktık. Varlıklı bir aileden geliyorum. Bir ablam bide ben iki kardeşiz.
Annem yine her zaman ki gibi döktürmüştü yemekleri .Sabırısızca oturdum masaya ve kimseyi beklemeden başladım lokmalarıma .Karnımı iyice doyduktan sonra, bide annemin yanaklarından öpüp babama saygılar, ablama öpücükler atarak odama çıktım. Bilgiyarımın başına geçtim öncelikle facebook'da dolandım biraz, daha sonra resim çizdim yağlı boya vs. derken. Zamanımın tamamını doldurdum. Telefonum titredi sanırım mesaj gelmişti.Müsait misin? yazıyordu. Eliften gelmişti. Üniversiteyi aynı bölümde hatta aynı sınıfta ve o da yetmezmiş gibi çok yakın arkadaşımdı.Bende ardından hemen aradım,zaten elif genelde müsait misin derken konuşmak isteyen bir kızdır.Elinde aramımı bekliyor du,hemen açtı.
-"Efendim elif".dedim
-"Berkay konuşalım mı? biraz"dedi.Bir şey olmuş belliydi.
-
