Sene 2016 yılı onu okul çıkışı yurda gidiyorum yolda onu gördüm birden herseyimle ona baktım evet o seveceğim sözlenip nişanlanacağim temmuzda düğünumuz olup evleneceğim kişi lakin 06.02.2023 yılında kaybolan yıllar.....
Hikâye burda başlıyor 13.02.2016 yılında başlayan sevdamız bilmiyorum kader belki burda bitmesi gerekti lakin içim hep boşluk içinde olucak hep hüzün ve acı içindeyim gibi
Bu acıyı belki anlatamam ama çok iyi yaşıyorum hayatım boyunca yakın akrabam ve ailemden kimseyi kaybetmedim çok şükür lakin bu depremde en sevdiğim herşeyi onunla paylaşıp yaşadığım bana olan sevgisine inandığım kişiyi kaybettim çok zor onu enkaz altından çıkarıp morga götürüp cenaze namazını kılmak ve en zoru ise mezara koymak oldu içimden bir ses dur yapma çıkarın onu ordan tek kalamaz diye bağır çağır diyordu ama yapamadım sadece ve sadece ağlayıp toprak atmak oldu çaresizdim o enkaz altından çıkarıp mezara koyana kadar çok çaresizdim
Çaresizlik nedir bilir misiniz bu duyguyu iliklerime kadar yaşadım gece arabada enkaz önünde uyuyup sabah enkaz başında bekliyorduk ne acı bir duygu onu çok özlüyorum dile kolay 7 sene hiç ama hiç dinmiyor diner mi bilmiyorum da ama bildiğim bir gerçek var oda eskisi gibi olamıyorsun...
