Yalnızlığın temeli olan ilk zamanlar çok zor bir süreçtir.Her şey zihninizin bir köşesinde arkadaş seçmeleri ile başlar.İğrençtir arkadaş seçmek.Asla bu duruma düşmek istemezsiniz ama ister istemez bu durumla yüzleşirsiniz.Sayıları gittikçe azalır.Siz duymazsınız,görmezsiniz hatta hissetmezsiniz bile.Çünkü hıpızlı durmak bilmeyen hayatın akışına kaptırmışsınızdır kendinizi.Bu sürükleniş size asla acı vermez,nerede olduğunuzu anlamayana dek.Kayboluş, yalnızlık çıkmazının ilk darbesidir.Kaybolduğunuzda anlarsınız acı gerçeği.Etrafınızda çeşit çeşit tonla insan vardır.Kulaklarınız tüm sesleri duyar ama anlam veremez.Paha biçilmemiş,değer yüklenmemiş hiçbir ses işitmeye değer görülmez olmuştur artık.Seçmeleri artık kim geçebilir, gözünüze kestiremezsiniz ki bu sebeple arayışınız sona ermiştir.
