Masalın kaleminden

Masalın Kaleminden Bölüm -1

Yeni bir liseye başlayacaktım. Lisenin nasıl bir yer olduğunu bilmiyorum. Ama denilenlere göre en çok orda üzülüyormuşsun. Sabah kalktım işte saçımı salaş bıraktım ,giydim siyah ayakkabılarımı, siyah ceketimi giydim. Kapşonu kafaya da yaptım aldım çantayı gidiyorum. Kahvaltı yapmam ben hiçbir zaman. Canım istemez zaten benim. İndim aşağı servisi bekliyorum. Aha geldi servis binelim bakalım;

"Tumblr hesabı olan var mı?" dedim ilk girer girmez. Çünkü en iyi Tumblr hesabı olanlarla anlaşıyorum tabii hoş karşılanmadım.

"Bu ne abi günaydın demeden, oluyor mu hiç güzellik" dedi bir ses utanıp yüzüne bakamadım. Güzellik demişti. Şu tipi görseydi demezdi. Lan ben gezerken yüzüme bakanlardan helallik istiyorum yüzüm o kadar çirkin be.

"Konuşmayı sevmiyosun galiba ama benim tumblr hesabım var" dedi aynı ses. Gittim yanına.

"Konuşmayı sevmediğim doğru ve sende bana güzellik demeyi kes çünkü değilim ve yanlış adlandırılmayı sevmem" dedim biraz zor kızı oynamak istedim doğrusu.

"Özür dilerim seni tanımadan dememeliydim yanıma oturmanı isterim ama" dedi gözleri yeşildi ne güzel gözleri vardı be öyle onun vay götelek ya. Yakışıklıydı baya ,oturdum yanına böyle fırsat kaçırılmaz yahu.

"Bu seferlik özrün kabul edildi" dedim yüzümde gülümseme oluştu o da gülümsedi.

"Kaçıncı sınıfsın? Ben yeni başladım 9. sınıfım senle aynı sınıfta olmak isterim umarım ki 9. Sınıfsındır" yürüyodu resmen lan bana vay götelek vay. Kapşonu çıkarttım başladım konuşmaya

"Evet 9. Sınıfım ama senle aynı sınıfa düşer miyiz bilmem doğrusu yanlız öyle bir daldın ki ismimi bile sormadın" dedim kahkaha attık.

"Ya kusura bakma manzaraya dalmışım adın neydi?" dedi hoşt ulan manzara derken beni mi kastetti bu götelek?

"Masal benim adım annem masallardaki gibi mutlu yaşamamı istemiş fakat öyle olmuyor, senin adın neydi?"

"Deniz benimkisi, nedenini bilmiyom ama" ben biliyordum da söylemedim zaten okula varmıştık.

***

Baktık aynı sınıfta mıymışız diye inanamadım aynıymışız şansım geri mi döndü acaba?

"Umduğum çıktı ya bak Masal" gülümsüyodu bu çocuk. Belki bu çocuk eskiden yaşadıklarımı unutmam için gelmişti, kim bilir?

"Ya aynen bende görünce şaşırdım. Sınıftakiler nasıl acaba? Ay heyecan yaptım ben"

"Heyecanını arttırana kadar ben yanında oturabilirim, istersen." Tabi bende bunu istiyordum ponçik.

"Farketmez benim için" aslında içimden göbek atıyodum.

***
Önüme bir kız oturdu. Diş telleri vardı çok tatlı bir kızdı. Diş teli bu boru değil hani.

"Selaaam ben Gökçe, senin adın ne? Of çok heyecanlıyım hocalar nasıl olacak acaba?"

"Sakin ol şirin kız. Benim adımda Masal. "

"Vay be ne güzel isim şimdi ben yanlız kalmak istemiyorum seni seçtim pikaçu"

"Ahaha. Tamam öyle olsun" deli kızmış yahuu. Fısıldayarak ;

"Ohaaa laaan yanındaki kim yanına oturmuş bide şanslı pikaçu seniii"

"Ya kızım o kadar abartılacak birşeyi yok serviste tanıştık işte öyle yani" güzelim falan dediğini anlatmadım çocuğun ilk günden yavşak lakabını almasını istemedim zaten arkadaşçaydı bence. Sonra Deniz ;

"Ne konuşuyorsunuz bakalım kızlar? Kaç puanla geldiniz buraya?" Gökçe hemen atladı;

"Ayy benim adım Gökçee senin adında Denizmişş aslında bu okul 465 ile alıyodu bende 470 puanla buraya geldim üzülüyodum iyiki buraya gelmişim allah yaratıyor beee" lan valla deli bu kız. Denizde gülümsedi bişi diyemedi tabii.

"467 puanım var benimde güzel okuldur inşallah. Eski okulum gibi olsun istemiyorum orda bıkmıştım" Deniz bir an irkildi

"Senin gibi bir kızı hangi dengesiz üzebilir? Ne yaptılar sana?"

"Ya Deniz cidden şu an anlatmak istemiyorum kendimi anlatarak yine ağlamak istemiyorum"

"Burda anlatamazsan okul dışında anlatırsın ha bide telefon numaranı alayım senin" söyledim o da verdi sonra şarkılarıma baktı

"Sende mi Pinhani dinliyorsun?"

"Beğenemedin mi beyefendi?"

"Yoo alakası yok bende dinlerim de senin gibi dinleyen az " iltifat mı etti şimdi bu ponçik anlamadım.

***

Eve gidiş saati gelmişti hocalar işte idare eder müziği açtım servise ben gelmiyorum işim var dedim. Denizde "bende gelmiyorum abi"dedi. Deli bu çocuk.

"Sen niye geldin şimdi? Evde işin varsa git"

"Benim işim yok. Senle az takılayım dedim kötü mü yaptım? Hem sen anlat bakalım şu seni üzenleri"

"Ya bak hatırlatıp durma cidden hiç anlatıp göz yaşlarına boğulmak istemiyorum anlatabildim mi? Bidaha sormazsan sevinirim tamam mı?"

"Pekala hanımefendi. İyi o zaman bende senin moralini düzeltirim unutturum onları. Anlaştık mı? "

"İyi hadi öyle olsun bakalım. Yaklaşık 2 saatin var başla"

"Hadi gidiyoruz" elini uzattı ilk baş tutamadım e hadi diye bağırdı bende tuttum koşa koşa bir yere getirdi.

"Aha işte burası benim yerim istediğin kadar bağır kimse seni duyamaz küfret bağır rahatlayacaksın"

"YAŞATTIKLARIMI YAŞAYIN OROSPU ÇOCUKLARI HEPİNİZDEN NEFRET EDİYORUM SİZİN KADAR OROSPU ÇOCUKLARI GÖRMEDİM " ağlamaya başladım yaşadıklarımı duysaydı o da azcık olsa üzülürdü hemen kafamı göğsüne dayadı hıçkıra hıçkıra ağladım.

***

"İyi misin şimdi? Bak sana ne diycem ben bundan sonra seni iyileştiren kişiyim tamam mı? Hep senin yanında duracam. Onlar her ne yaptıysa aynısını çekecektir hadi şimdi seni evine bırakayım anlaştık mı? "

"Ben eve hiç gitmek istemiyorum ki onu napacaz?"

"Öyle olmaz biraz dinlen yarın sabah yine görüşürüz olmazsa mesajlaşırız. Anlaştık mı?"

"Anlaştık" İnanamıyordum be sanki beni iyileştirmek için gelmiş bir melekti.

***

Hiç birşey demeden odama çıktım. Müziği son ses açtım. Günlüğüme yazdım yaşadıklarımı. Annem yemeğe çağırmıştı gitmedim hiç birşey yiyemiyordum ki. Tek sana anlatabiliyorum günlük. Aldatan sevgilimin ilk olarak allah belasını versin sonra küsüp giden kız arkadaşlarımın sonrasında ise siktirip giden erkek arkadaşımın. Tabikide bunların hiçbirini ona anlatamıycam.

***

Saat 22.30 gösteriyordu. Bir mesaj Denizden gelmişti. Kapının oraya bakmamı istiyordu. Yoksa gelmiş miydi? Koşa koşa baktım ki halının üzerinde yazı ve bir hediye "Benim güçlü kızıma" Hediyeyi açtım birde ne göreyim pinhani albümü hemen telefon açıp teşekkür ettim hiç gerek yoktu falan dedim. Ulan bu çocuk bir harikaaa.