Spike Of The Diamond Heart

Prologue

Richard Dela Vega POV

I want all perfect I dont want a failure. Mistake is mistake, failure is failure, no explanation. As a CEO of DelVa Company I want all descent, perfect, and more on compliment. Ayaw ko sa mga taong tatanga-tanga. Taong nagpapakatanga sa isang bagay na walang silbi.

"Good morning sir".

Bati sa akin ni Sonya, she is my Account Manager.

"Good morning".

Respond ko.

Habang ako'y papasok sa office makikita na lahat ng employees ay nakayuko. Aba! Dapat lang. I pay them a lot, so they have no reason to complain.

While I'm walking, I saw a ballpen on the floor. Sinapo ko ang aking batok, Kaaga-aga pinapainit nila ang ulo ko. What do they think park ang company ko? na okay lang magkalat. Fuck!

Tumigil ako at pinulot ang ballpen.

"Idiots!". A shallow and disgusted voice of mine.

"Ano ba sa pag-aakala niyo basurahan ang company ko?". Galit kong tanong sa lahat.

Bakas sa lahat ng expression na kabado at takot na magsalita.

"What the heck! Are my employees deaf?". Sigaw ko.

Magsasalita pa sana ako nang makarinig ako ng yabag ng sapatos. I think it's heading to where I am.

"S-sir. S-sorry p-po s-sa a-akin po ang ballpen na yan". Garalgal na boses.

I looked at her, then I draw my face close to her. Siya lang naman si Tanya my Assistant Secretary.

Lalong nabalutan ng katahimikan sa loob ng company. I think all the attention was drawn over us.

Tanya is Blushing. Tsssk!

Mga babae talaga ang rurupok, Hindi ko sila masisisi to this handsome of mine.

I whispered to her.

"You're fired!". Isinabit ko ang hawak na ballpen sa kwelyo nito.

Afterwards I already enter to my office. While Tanya was stunned na hindi makapagsalita.

"Good morning sir, here's your coffee". Inilapag ni Cecille ang coffee sa table ko. Tumalikod na ito upang umalis, ngunit napahinto ito nang aking tinawag.

"Yes sir?". Tanong nito.

"Maghire kayo ng panibago kong Assistant Secretary. I need it as soon as possible. Alam niyo na ang dapat piliin. Ayaw ko sa mga taong bobo o tatanga-tanga. Do you understand?". Saad ko dito habang nakapamulsahan.

"Y-yes sir!  Gagawin ko po agad. Dont worry po sir i-hihired po namin ang karapat-dapat". Sagot nito.

"Okay good! You may now leave". A serious voice of mine.

"Okay sir!". Pagkaalis ni Cecille umupo na ako sa swivel chair at hinigop ang kape.

Masasabing maraming galit sa akin. Lalong-lalo na ang mga employees sa company. Ramdam ko 'yun kahit noong simula pa lang ng pag-upo ko bilang CEO. Kilala nila ako bilang spoiled brat since when I was child. Walang puso kung paano magreact sa lahat ng situation. Sabi nila, hindi ako marunong makisalamuha sa lahat. Tanging ang anino ko lamang ang palagi kong kasama.